رضا از کرمان در ۱ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۴ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۱۴ در پاسخ به سعید دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱:
آقا سعید سلام
گرچه از تاریخ حاشیه شما مدت مدیدی گذشته ولی خدمتت معروض میدارم که غزلی از جامی با تضمین ابیات این غزل حافظ با مطلع ذیل داریم
شراب لعل باشد قوت جانها قوت دلها
که فکر کنم منظور شما بوده چون در بیت دوم جامی میفرماید:
چو زاول عشق مشکل بود وآخر هم چرا گویم
الا یا ایها ساقی ادر کاسا وناولها
شاد باشی عزیز
رضا از کرمان در ۱ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۴ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۳۰ دربارهٔ ادیب الممالک » دیوان اشعار » سرودهای وطنی » شمارهٔ ۲ - سرود غم:
سلام
این سروده اشاره به واقعه به توپ بستن مجلس توسط لیاخوف روسی وآغاز استبداد صغیر دارد احتمالاً
ایرج کریم پور نطنزی در ۱ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۴ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۱۱ دربارهٔ عطار » تذکرة الأولیاء » ذکر شیخ ابراهیم شبانی:
هوالطیف، این که عارف بزرگ شیخ ابراهیم نیشابوری گفته است: من مخالفت الوقت سوء الادب منظور چه بوده است؟
احسان صبا در ۱ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۴ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۳۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۸۹:
سلام
مراد از شمع سرنگون، ستاره و پرده نیلگون، آسمان است
محمد یگانه در ۱ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۴ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۵۶ در پاسخ به فلانی دربارهٔ فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۱:
دوست عزیز این سنت در همه سبک ها رواج داشته و به معنا جعل یا... نیست بلکه شاعر با استفاده از اسلوب اشعار دیگر اندیشه خود را بیان میکند
رضا از کرمان در ۱ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۴ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۰۷:۴۸ در پاسخ به علی محمودی دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۵۸ - چالیش عقل با نفس هم چون تنازع مجنون با ناقه میل مجنون سوی حره میل ناقه واپس سوی کره چنانک گفت مجنون هوا ناقتی خلفی و قدامی الهوی و انی و ایاها لمختلفان:
سلام علی جان
مولانا در این بخش وعلی الخصوص بیت 13 به بعد تقابل روح خدایی ویا جان آدمی ،باتن خاکی در سفر دنیوی را در مثال به سفر مجنون با ناقه مشابهت داده است ودر بیت 26 و 27 عشق به حضرت خداوند را مطرح کرده و انسان گمراهی که در راه این سفر عشق ،از تن خاکی پیاده و چون گوی غلطان نگردد را، مستوجب نفرین حکیم خوش دهن میداند پس منظور عشق به خداوند است .
شاد باشی عزیز
یزدانپناه عسکری در ۱ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۴ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۰۵:۴۷ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۴۰- سورة المؤمن- مکیة » ۱ - النوبة الثالثة:
7- غافِرِ الذَّنْبِ وَ قابِلِ التَّوْبِ توبه مؤخر آمد و غفران مقدّم بر مقتضی فضل و کرم، اگر من گفتمی توبه پذیرم پس گناه آمرزم، خلق بپنداشتندی که تا از بنده توبه نبود از اللَّه مغفرت نیاید نخست بیامرزم آن گه توبت پذیرم تا عالمیان دانند که چنانک بتوبت آمرزم بی‌توبت هم آمرزم.
***
[قرآن کریم]
غافِرِ الذَّنْبِ وَ قابِلِ التَّوْبِ شَدیدِ الْعِقابِ ذِی الطَّوْلِ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ إِلَیْهِ الْمَصیرُ – غافر : 3
***
[یزدانپناه عسکری]
در همسویی و پیوستن و تطابق با انوار وجود؛ انسان، أَغْفَرَ شَدیدِ الْعِقاب است، مقابله و تعقیب نمی کند دیگر شدت های نعمت وجود را. همه مخلوقات بهره مند از نعمات طولانی معبود خود هستند. هیچ موجود دیگری در قبول توبه و مصیر و دگرگونی حال و بازگشت به معبود، چون انسان به خود متمرکز نمی شود.
یُسَبِّحُ لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ الْمَلِکِ الْقُدُّوسِ الْعَزیزِ الْحَکیم - الجمعه : 1
غافر، غفر : عدم پیوستن و حرکت در انوار تار های فیض فیاض
أَغْفَرَ- إغْفَاراً [غفر] هُ: روی آن چیز را پوشانید، او را پنهان کرد.
الذَّنْب: دنبال کردن.
الذَّنْبِ = پیوستن
تَذَانَبَ- تَذَانُباً [ذنب] السحابُ: ابرها بهم پیوستند.
قابل، مُقَابَلَة: بیننده
عقاب : تَعْقِیب: آوردن چیزی از پی دیگری.
Saeed در ۱ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۴ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۰۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵:
شب فراق یار شب اندوه و سوگواری عاشق است و کدام عاشقی در چنین شبی دراز و در حال بی کسی و تنهایی، بستر حریر می گسترد و آسوده می خوابد؟
سفید در ۱ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۳ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۰۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۶:
ایمنی از خروش من گر به جهان دراوفتد
فارغی از فغان من گر به فلک رسانمش...
امیرالملک در ۱ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۳ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۰۱ دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۸:
در زوایای سایهٔ عدلت
فتنه در خواب کرده پای دراز
این بیت با اصطلاح «فتنه خوابید» بازی کرده، عجب ذکاوتی
امیرالملک در ۱ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۳ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۳۵ دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۳:
گویی خبر عاشق هرگز نرساند کس
انقدر محب به محبوبش خوشبین است که خطا را از نامه رسان می بیند نه محبوب.
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۱ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۳ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۵۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳:
ای دل چو زمانه می کنَد غمناکَت / ناگه برود ز تن روانِ پاکَت
بر سبزه نشین و خوش بزی روزی چند / زآن پیش که سبزه بر دَمَد از خاکَت
- ای دل: خطاب به خودِ وجودی انسان, خطاب به روح نه جسم, مجازا انسان
- چو: وقتی, هنگامیکه
- زمانه: روزگار, مجازا مشکلات و سختیهای زندگی
- غمناک: افسرده, آزرده
- بر سبزه نشین: از خانه نشینی و گوشه گیری پرهیز کن. خیام یکی از راههای درمان افسردگی را انس با طبیعت و بالطبع آن آمیزش با مردم می داند. بعضی از ما زمانیکه افسرده می شویم, به تاریکی و تنهایی پناه می بریم که باعث شدت افسردگی و خرابتر شدن حالِ ما میشود. متاسفانه اینترنت و شبکه های اجتماعی نیز مزید بر علت شده اند.
- ناگه برود ز تن روانِ پاکت: دچار مرگ های ناگهانی نظیر سکته و بیماری سرطانی که حاصل استرس و تنش های زندگی است.
روانِ پاک اشاره به این دارد که این افرادِ بیگناه بخاطرِ جور و ستم روزگار از دنیا می روند. در گذشته افراد یا در جنگها کشته می شدند و یا در اثر پیری مرگ خود را پیش بینی می کردند و مرگ صورتِ ناگهانی نداشت.
دبی > امارات {۲۴ آوریل ۲۰۲۳}
علی میراحمدی در ۱ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۳ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۵۱ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی کی‌کاووس و رفتن او به مازندران » بخش ۹:
شرح ماجرای دشتبان و آنچه بدو رسید و شکایت بردن پیش اولاد از بخش های بسیار فصیح و زیبای شاهنامه است با بیتهایی که از بلندی و زیبایی به معجزه می ماند چند بیت از این صحنه را نقل میکنیم
چو در سبزه دید اسب را دشتـوان
گشاده زبـــان ســوی او شد دوان
سوی رستم و رخش بنهاد روی
یکی چوب زد گرم بر پای اوی
چو از خواب بیدار شد پیلتن
بدو دشتـوان گـفـــت کــای اهــرمـن
چرا اسب در خوید بگذاشتی
بر رنج نابرده برداشــتــی
ز گفتار اوتیز شد مرد هوش
بجست و گرفتش یکایک دو گوش
بیفشرد و بر کند هر دو ز بن
نگفت از بدو نیک با او سخن
سبک دشتوان گوش ها برگرفت
غریوان و زو مانده اندر شگفت
بدان مرز اولاد بد پهلوان
یکی نام جویی دلیر و جوان
شد این دشتوان پیش او با خروش
گرفته پر از خون به دستش دو گوش
بدو گفت: مردی چودیوی سیاه
پلنگینه جوشن، زآهن کلاه
همه دشت سرتاسر آهرمنست
وگر اژدها خفته بر جوشنست
برفتم که اسبش برانم زکشت
مرا خود به آب و به گندم بهشت
مرادید برجست و یافه (= یاوه) نگفت
دو گوشم بکند و همان جا بخفت
صحنه هایی بدین درجه از فصاحت در شاهنامه نیز چندان زیاد نیست و واپسین بیت آن مرکب از پنج جمله و در شیوایی آیتی است. اولاد با سپاهی به جنگ رستم آمد اما اسیر کمند وی شد و سپاهش شکسته شدند. سپس اولاد را گفت اگر راست سخن گوئی و....
آفرین فردوسی
اثر دکتر محمد جعفر محجوب
فاطمه یاوری در ۱ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۳ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۲۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۷:
طرب‌سرایِ محبت کنون شود مَعمور
که طاقِ اَبرویِ یارِ مَنَش مهندس شد...
خلاصه از ترم ۳ و ۴. ۳. تیر
سیاوش در ۱ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۳ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۰۰ دربارهٔ شاهدی » دیوان فارسی » غزلیات » شمارهٔ ۱۱۰:
سلام
در بیت چهارم "و بوی گل" تکرار شده...لطفا تصحیح بفرمایید
زهیر در ۱ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۳ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۰۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۳۶:
در حدیثی نقل شده که پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله فرمودند:
مَنْ أَخْلَصَ لِلَّهِ أَرْبَعِینَ یَوْماً فَجَّرَ اَللَّهُ یَنَابِیعَ اَلْحِکْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلَی لِسَانِهِ
ترجمه: هرکس ۴۰ روز [خودش را] برای خدا خالص کند، خدا از دلش به زبانش چشمه‌های حکمت را می‌شکافد.
سند حدیث: عدّة الدّاعی، بحار الانوار
امیر رحیمی در ۱ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۳ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۰۲ در پاسخ به مهرزاد شایان دربارهٔ نصرالله منشی » کلیله و دمنه » باب برزویه الطبیب » بخش ۱۳ - حکایت مرد غافل:
با تشکر فراوان از شما. انجام شد
مهربان در ۱ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۳ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۰۵ در پاسخ به برگ بی برگی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۹:
سلام و درود فراوان . خیلی مشتاقم با شما در ارتباط باشم برای تفسیرهای جالب تون در مورد غزلیات حافظ . ولی نمیدونم کجا باید شما و تفاسیرتون را پیدا کنم . اگه ممکنه جواب منو بدید تا منظورم را بهتر بیان کنم . اگه سایت دارید یا فایل یا ... ممنون میشم راهنمایی بفرمایید . سپاسگزارم .
داراب لایقی در ۱ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۳ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۵۰ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی یزدگرد » بخش ۱۰:
درود
بیت پنجم که شاه جهان با سپاه ایدرست
ایدر به معنی اینجا باید سرهم نوشته شود
فاطمه یاوری در ۱ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۴ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۰۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۵: