کاوه کمالی در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۹ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۲:۱۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳:
اشعار خیام بسیار واضح و روشنه
هیچ چیزی جز واقع بینی و حقیقت درش وجود نداره .
به نظرم هیچ شاعری مثل خیام پرده حقیقت رو کنار نزده ..
یادش در تاریخ و ادبیات ایران و جهان جاودان باد .
کاوه کمالی در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۹ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۵۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱:
با سپاس از همه دوستانی که در زمینه ادبیات و فرهنگ این سرزمین تلاش میکنند .
اشعار خیام یا اساتید دیگر همگی گنجینه ناب هستند .
معنی و مفهومی که در شعر بیان شده خیلی مهم تر از پس و پیش شدن یک کلمه است .
جهان بینی خیام کاملا واضح و اشکاره .
لطفا دنبال تار مو داخل شام عروسی نباشیم .
مازیار میرعالی در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۹ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۰۱ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی بهرام گور » بخش ۴:
در بیت بیست ونهم.مصرع دوم اشتباه نوشته شده.درست بیت به صورت زیر می باشد:
به گیتی هرآنکس که دارد خورد.....چو خوردش نباشد،همی بنگرد.
استر در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۹ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۶:۴۵ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۵۹:
لطفا اسم شاعر را إصلاح کنید
رضا در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۹ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۵:۴۳ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۴ - نی محزون:
آواز آقای معتمدی فککنم در مایه ی همایون باشه.
فرشید در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۹ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۳۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۰۵:
من نظرات را خوندم. همچنان میگم که بیت دوم اشتباه نوشته شده با توجه به قافیه بقیه ی ابیات "بیایی" درسته . نه "بیابی" چون آخر همه ی واژه ها "ایی" داره و این جوری معنی درست تری هم داره. چه از این به ارمغانی که تو خویشتن بیایی
khayatikamal@ در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۹ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۱۵ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۰۶:
بنده این رباعی را با دوستان به اشتراک گذاشتم وجمع این رباعی از 8418
Dariush در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۹ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۰۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷:
غار:محمد
نوح
روح:عیسی
کوه طور:موسی
کیانوش در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۸ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۳۰ دربارهٔ عبدالواسع جبلی » گزیدهٔ اشعار » قصاید » شکایت:
معنی سفه چیست?
فرشید در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۸ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۴۵ دربارهٔ عنصری » رباعیات » شمارهٔ ۴۱:
با درود این رباعی در قسمت رباعیات انوری به شماره 325 نیز آمده لطفا تصحیح بفرمایید
فرشید در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۸ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۴۲ دربارهٔ عنصری » رباعیات » شمارهٔ ۴۰:
با درود خدمت شما این رباعی در قسمت رباعیاات انوری به شماره 320 آمده و این رباعی از انوری می باشد لطفا تصحیح بفرمایید
فرشید در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۸ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۳۹ دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۰۷:
و گمان میکنم که انوری صحیح می باشد
فرشید در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۸ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۳۷ دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۰۷:
با درود خدمت شما این رباعی در قسمت رباعیات عنصری به شمار0 39 نیز آماده لطفا مشخص فرمایید این رباعی از کدام بزرگوار است
۷ در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۸ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۳۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۳۲:
چه ترانه خرانه زیبایی!به به چمنزارت آباد
تا باد چنین بادا
شیرین غفارخانی در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۸ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۵۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳:
دقیقا این معجزه ی اشعار و ابیات جناب حافظ است که میشود بیشمار معنی و تفسیر از آنها برداشت کرد.
یونس در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۸ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۵۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۱۷:
دکتر شفیعی در حاشیه این شعر مولانا نوشته اند: "این غزل تصویری است از حالت انسان در برابر مرگ. عملا هجای انسان است و غرور او. در تمامی کلمات قافیه برای تحقیر از صیغه تصغیر استفاده شده است. میر دروغین انسان است و مجموعه تعلقات مادی او"
سجاد ناطق در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۸ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۴۳ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب اول در سیرت پادشاهان » حکایت شمارهٔ ۱۶:
«به نزدیک صاحب دیوان رفتم به سابقه معرفتی که در میان ما بود و صورت حالش بیان کردم و اهلیت و استحقاقش بگفتم تا به کاری مختصرش نصب کردند ......» بارقه هایی از پارتی بازی در دوره سعدی
احسان در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۸ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۳۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴:
بنده صرفاً در خصوص بیت اول میخواستم نقل قولی بکنم از نوشته ایی که قبلا خوانده بودم و بنظرم با معنای بیت اول هماهنگی دارد.
«اکثر متدینان طول تاریخ فکر میکنند که دینداری کشتی‌سواری است و نمی‌دانند که نوعی شناگری است. [...] وقتی انسان خود را سوار کشتی می‌بیند، تصور می‌کند کشتی‌سواران اهل نجات‌اند، مگر به حسب تصادف و کسانی که سوار کشتی نیستند و بر موج سوارند غرق خواهند شد، مگر به حسب تصادف. روان‌شناسی افراد داخل کشتی این است که بنا بر قاعده به ساحل می‌رسیم، مگر اینکه تصادفی رخ دهد و آنهایی که بر موج‌ها سوارند و شنا میکنند بنا بر قاعده غرق می‌شوند، مگر اینکه برحسب تصادف نجات یابند. مسلمانانی که تلقی‌شان کشتی‌سواری است گمان میکنند مسلمانانِ اهل نجات‌اند، مگر آنکه تصادفی رخ دهد و آنهایی که مسلمان نیستند اهل غرق‌شدن‌اند، مگر آنکه تصادفی رخ دهد. [...] وقتی شناگر باشید، فقط با شناکردن امید به نجات دارید و نه با هیچ کار دیگری. بنابراین، همهٔ شناگران همّ و غمّ واحدی دارند و آن شناگری است.اما کسانی که سوار بر کشتی‌اند هرکدام کار مختلفی انجام می‌دهند؛ یکی رادیو گوش می‌کند، یکی روزنامه می‌خواند، یکی می‌خوابد، یکی آواز می‌خواند، یکی غذا می‌خورد و ... . آنها دل‌مشغولی واحدی ندارند، زیرا همه سوارند و می‌گویند هر کاری در کشتی انجام دهیم مهم نیست، زیرا در کشتی هستیم. متدینانی که چنین تلقی‌ای دارند و خود را مالک حقیقت می‌دانند به اینکه سوار کشتی نجات‌اند دل خوش دارند. اما شناگران این طور نیستند؛ آنها فقط یک همّ دارند و آن شناکردن است. اگر از شناگری غافل شوند، غرق می‌شوند.» (ملکیان، 1394: 244)
بنظر این حقیر، حضرت مولانا با بیت اول بحر در کوزه گنجانده و به دو بیت قصه ایی نقل کرده طویل.
جسارت بنده رو ببخشید که در حضور اساتید اطاله کلام کردم
زیبایی در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۸ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۵۶ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶۴ - دریغاگویی از نااهلی روزگار:
خیلی زیباست
... در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۹ مرداد ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۱۴ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۶ - حکایت مشورت کردن خدای تعالی در ایجاد خلق: