گنجور

 
طبیب اصفهانی

صیقل دیده تر گوشه دامان باشد

روزن خانه دل چاک گریبان باشد

دل چو کامل شود از عشق نگیرد آرام

بی قراری هنر گوهر غلطان باشد

آشیان، بلبل تصویر چه داند ز قفس

شادی و غم بر حیرت زده یکسان باشد

صید در دام کند وحشت و حیرت دارم

که دلم جمع در آن زلف پریشان باشد

در جهان بی غم عشقی نتوان بود طبیب

که چو بی عشق شود دل تن بیجان باشد