|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از احساس خجالت و شرمندگی خود سخن می‌گوید که بعد از گفتن یک قصیده، مجبور شده سکوت کند. او به ممدوح اشاره می‌کند و می‌گوید که در خواندن او هیچ کلامی دیگر ندارد و از او می‌خواهد که او را به حال خود رها کند، زیرا از نوزدهمین ممدوح که پیشتر از آن صحبت کرده، دل‌آزرده است. شاعر به نوعی خواسته‌های خود را از ممدوح بیان می‌کند و خواهان آزاد شدن از بار این فشار است.
هوش مصنوعی: شاعر می‌گوید که توانایی‌های شاعری تو ناگهان از دیده‌ها پنهان شد، مگر اینکه تو یک شعر بگویی و سپس سکوت کنی.
هوش مصنوعی: ممدوح در بهژده نوزده، با حالتی خجالت‌زده به خواندن ادامه می‌دهد و در بیستمین مرحله نیز همچنان در حال گشت و گذار است.
هوش مصنوعی: غزل تو به خودت گفت که من دلداده شده‌ام، بگو اگر مرد و جوانمرد هستی.
هوش مصنوعی: من را در خدمت محبوب خود برای بیستمین بار آزاد کن، زیرا از دست تو به اندازه نوزدهمین بار به اندازه کافی رنج کشیده‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عطا گرفتی و شکر و ثنا نگستردی
کسی چنین کند ای قلتبان که تو کردی
بجای شکر شکایت نمودی از همه خلق
نماند کسی که نیازردی و خود آزردی
ولی نعم بشناسد سگ از تو بهتر سگ
[...]
چه کرده‌ام که مرا پایمال غم کردی
چه اوفتاده که دست جفا برآوردی
به نوک خار جفا خستیم نیازردم
چو برگ گل سخنی گفتمت بیازردی
مرا به نوک مژه غمزهٔ تو دعوت کرد
[...]
رسید ترکم با چهره‌های گل وردی
بگفتمش چه شد آن عهد گفت اول وردی
بگفتمش که یکی نامه‌ای به دست صبا
بدادمی عجب آورد گفت گستردی
بگفتمش که چرا بی‌گه آمدی ای دوست
[...]
مکن ز گردش گیتی شکایت ای درویش
که تیره بختی اگر هم بر این نسق مردی
توانگرا چو دل و دست کامرانت هست
بخور ببخش که دنیا و آخرت بردی
ز حد بمی بری ای دوست نا جوان مردی
غمِ تو چند خورم بس که خونِ من خوردی
اگر قیاس کنی هیچ ظالم این نکند
به دشمنی که تو با من به دوستی کردی
به چه گویمت گله ها از تو و شکایت ها
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.