زآنجا به دیار او گذر کرد

زو اهل قبیله را خبر کرد

آن خشم چنان در او اثر کرد

که‌آتش ز دلش زبان به‌در کرد

لیلی چو به نامه در نظر کرد

اشکش بدوید و نامه تر کرد

این گفت و به گریه دیده‌ تر کرد

و‌آهنگ ولایت دگر کرد

عشق از سر کوی خود سفر کرد

بر مرتبه‌ها همه گذر کرد

صحرای وجود گشت در حال

هر کتم عدم، که پی سپر کرد

می‌جست نشان صورت خود

[...]

سر ز آن سوی کاینات بر کرد

ملک ازل و ابد نظر کرد

دانا بشمار خود نظر کرد

گفت آنچه سر از شمار بر کرد

مجنون چو بحال او نظر کرد

در پیش دوید و دیده تر کرد

بیمار که دارویش بتر کرد

دردش به طبیب نیز اثر کرد

در وی دم باد صبح اثر کرد

ناز از سر و کین ز دل به در کرد

دلدار به حال تو نظر کرد

سوز دل تو در او اثر کرد

خر گم شده ای بر او گذر کرد

وز گمشده خودش خبر کرد

دزدیده به روی او نظر کرد

در جان وی آن نظر اثر کرد

زان ملتمسی که از پدر کرد

اشراف قبیله را خبر کرد

پشمین رسنش ز سر به در کرد

وز ساعد خویش طوق زر کرد

عشق آمد و عقل را بدر کرد

فرزند نگر چه با پدر کرد

بس عیب نهفته بود در عقل

عشق آمد و جمله را هنر کرد

آنها که غم تو کرد با من

[...]

لعل لب تو چه با شکر کرد

وان لؤلؤ تر چه با گهر کرد

زلف و خالت چه کرد با مهر

چشم و ابرو چه با قمر کرد

رفتار خوشت چه کرد با سرو

[...]

سیل اشکم، ز دیده سر کرد؛

این هفت پلاس کهنه تر کرد

چون برق به خرمنم گذر کرد

از لذت سوختن خبر کرد