نظم ار چه به مرتبت بلند است

آن علم طلب که سودمند است

پند ار چه هزار سودمند است

چون عشق آمد چه جای پند است‌؟

چون دید پدر که دردمند است

در عالم عشق شهربند است

پرهیز نه دفع یک گزند است

در راحت و رنج سودمند است

ما را دل زار مستمند است

و آویخته خم کمند است

ای جان کسی، دل رهی را

می پرس که نیک دردمند است

بدگوی که سرد گردد این دل

[...]

دانست که زار و دردمند است

آن دل‌شده را نه جای پند است

طوبی که به سدره سربلند است

پیش قد تو نیازمند است

با خط تو سبزه گر زند لاف

از غنچه سزای ریشخند است

عمری تو و زلف با تو همسر

[...]

هر نقش اگر چه دلپسند است

آیینه صنع نقشبند است

لیلی ز جهان تو را پسند است

هر کس که جز اوست بر تو بند است

گفتی که تو را نسب بلند است

وز نسبت او تو را گزند است

دانست که پای سعی کند است

وان ناقه بی زمام تند است

خوش آن که ز دوست بهره مند است

وز بوسه به پاش سربلند است

ور شکوه کنی، نه سودمند است

سخت است زمین، فلک بلند است

آن نیز ترا نیازمند است

این ناز و نیاز تابه چند است

این سحر نگر چه دلپسند است

چشم همه باز و چشم بند است

این سحر نگر چه دلپسند است

چشم همه باز و چشم بند است

نوش لب یار نیم خند است

دوشان دلان بهار قند است

عاشق چکند که دل نبازد

کان کودک شوخ دلپسند است

بی خود زقفای تو نپویم

[...]

صاحب نظری که ارجمند است

بر ملک جهان چه پای‌بند است

بر قبر گذشتگان گذشتن

کافی بود ار برای پند است

بنگر که جدا چگونه از هم

[...]