در پردهٔ راز آسمانی

سرّی است ز چشم ما نهانی

چون لیلی بکر اگر توانی

بکری دو سه در سخن نشانی

فیاضهٔ چشمهٔ معانی

دانای رموز آسمانی

وآنکس که نظر بدو رسانی

بر تخت سعادتش نشانی

هم نامهٔ خسروان بخوانی

هم گفتهٔ بخردان بدانی

زنده به تو شاه جاودانی

چون خضر به آب زندگانی

لیکن به حساب کاردانی

بی‌غیرتی است بی‌زبانی

می‌کوش به هر ورق که خوانی

کان دانش را تمام دانی

بار همه می‌کش ار توانی

بهتر چه ز بارکش‌رهانی؟

بی‌نقش صحیفه چند خوانی؟

بی‌آب سفینه چند رانی؟

دورانْش به حکم دایگانی

پرورد به شیر مهربانی

آهوچشمی که هر زمانی

کشتی به کرشمه‌ای جهانی

محجوبهٔ بیت زندگانی

شه‌بیت قصیدهٔ جوانی

یاران به حساب علم‌خوانی

ایشان به حساب مهربانی

می‌کند بدان امید جانی

می‌کوفت سری بر آستانی

قند است لب تو گر توانی

از وی قدری به من رسانی

می‌خواند نشید مهربانی

بر شوق ستارهٔ یمانی

کز غایت عشق دلستانی

شد شیفته نازنین جوانی

سرگشته پدر ز مهربانی

برجست به شفقتی که دانی

جانی و عزیز‌تر ز جانی

در خانه بمان که خان و مانی