تاکیم از چرخ رسد آذرنگ

تا کیم از گونه چون باد رنگ

خاکم کز خلق مرا نیست قدر

آبم کز بخت مرا نیست رنگ

شب همه شب زار بگریم چو شمع

[...]

یافت فراخی گهر از دُرج تنگ

نیست عجب زادن گوهر ز سنگ

شاه قوی‌طالعِ فیروزچنگ

گلبن این روضه فیروزه رنگ

گاه بدین حقهٔ فیروزه رنگ

مهره یکی ده به‌در آرد ز چنگ

فندقهٔ شِکَّر و بادام تنگ

سبز خط از پستهٔ عناب‌رنگ

دولتی‌یی باید صاحب درنگ

کز قدری ناز نیاید به تنگ

در کمر کوه ز خوی دو رنگ

پشت بریده است میان پلنگ

آن خور و آن پوش چو شیر و پلنگ

که‌آوری آن را همه ساله به چنگ

شاد بر آنم که درین دیر تنگ

شادی و غم هردو ندارد درنگ

تات چو فندق نکند خانه تنگ

بگذر ازین فندق سنجاب رنگ

دشمن تست این صدفِ مشک‌رنگ

دیده پر از گوهر و دل پر نهنگ

بر پَر از این گنبد دولاب رنگ

تا رهی از گردشِ پرگار تنگ

از چمن انگیخته گل رنگ رنگ

وز شکر آمیخته می تنگ تنگ

مرکز این گنبد فیروزه رنگ

بر تو فراخ‌ست و بر اندیشه تنگ

کوسهٔ کم‌ریش دلی داشت تنگ

ریش‌کشان دید دو کس را به جنگ

هر کی در او نیست از این عشق رنگ

نزد خدا نیست به جز چوب و سنگ

عشق برآورد ز هر سنگ آب

عشق تراشید ز آیینه زنگ

کفر به جنگ آمد و ایمان به صلح

[...]

توبه سفر گیرد با پای لنگ

صبر فروافتد در چاه تنگ

جز من و ساقی بنماند کسی

چون کند آن چنگ ترنگاترنگ

عقل چو این دید برون جست و رفت

[...]

یک دگر آورده به آغوش تنگ

هر دو نمودندزمانی درنگ

هر دو رخ خون شده عناب رنگ

یک دگر آغوش گرفتند تنگ

آب فراخی همه ره تا به گنگ

آمده لشکر همه از آب تنگ