تو دانائی و علام و خبیری

که مر بیچارگان را دستگیری

دو روزی کاندرین صورت اسیری

مجو چیزی به جز عشق و فقیری

چه سرما و چه گرما در فقیری

بر عاشق یکی باشد اسیری

ز موتوا قبل اگر از خود بمیری

توبه از بدروخورشیدی منیری

رهت دور است و تو اینجا اسیری

که خواهد کردت اینجا دستگیری

دلم جز جان نه بیند هیچ غیری

که بیجان کی زید اینجا بسیری

که بنگر هان چو تو شیخ کبیری

بمانده در کف صورت اسیری

حقیقت شیخ دین و بینظیری

تو آن قطبی از آن شیخ کبیری

تو میدانم که هم شیخ کبیری

مرا کن اندر اینجا دستگیری

خدائی کن که تو شیخ کبیری

که امروزم حقیقت دستگیری

بکن عدل و کرم ورنه اسیری

بغلّ و بند در زندان بمیری

ز بغضش راه دوزخ پیش گیری

ز حبّش درولای او نمیری

بحقّ شیخ محمد حریری

که او را بوده انفاس کبیری

تو اینجا باش تا در شهر سیری

کنم تا خود ازو بینیم خیری

توئی ذرّات خورشید منیری

چرا اندر کف صورت اسیری

یقینم شد که نی مُردی نمیری

همه ذرّات عالم دستگیری

میان کشتی آنجا بود پیری

بمعنی و بصورت بی نظیری

میان این همه تو بینظیری

که همدانائی و با عشق پیری

بجز تو من ندیدم هیچ غیری

ز دورت درتو ما را بود سیری

اگر زنده دلی هرگز نمیری

اگر هستی چنین حق بی نظیری