نمود جمله در قرآن نمودم

که تا دانی که من غافل نبودم

چو جان از پیش دادم رخ نمودم

عیان معشوق مشکل برگشودم

چو جان از پیش دارم رخ نمودم

عیان معشوق مشکل برگشودم

منم منصور کز عشق نمودم

همه ذرّاتها کرده سجودم

همه بود من است و من نمودم

گره از کارها اینجا گشودم

خبر کن از من این بود وجودم

که من رخ این زمان در سر نمودم

چو من ره بردم و راهت نمودم

در بسته برویت برگشودم

دمی ز اندیشه من خالی نبودم

ز تو گفتم همه از تو شنودم

تعالی واجب الجود وجودم

نباشد تا ستاید زانکه بودم

چو خورشیدی شدم در بود بودم

چو خورشید دگر رخ را نمودم

شما را در یکی اصلی نمودم

بهر معنی شما را در فزودم

زمانی از تو فارغ من نبودم

ابا تو گفتم و وز تو شنودم

جدائی نیست در یکی نمودم

ز یکی اندر این گفت و شنودم

بیک ره مست کن بود وجودم

که رخ دلدار در مستی نمودم

چو حق گفت اندر اینجا من نبودم

ولیکن در قلم نقشی نمودم

که: «ممن طبع ملک می‌آزمودم

در راز و درونی می‌گشودم

خیالش دوش ناگه در ربودم

بهشت روی آن مهوش نمودم

نبودی باورم اوصاف حسنش

ز هر سو گفت و گویی می شنودم

که تا دیدم به چشم خویش رویش

[...]

به استیلای عشقت بر وجودم

به استغنایت از بود و نبودم

زدی آتش به خاشاک وجودم

ازان پیچان رود بر چرخ دودم

که تا دیده بدان صورت گشودم

چه معنیها از آن صورت نمودم