فغان از مردم کشتی برآمد

جهان یکبارگی گفتی سرآمد

بگرد لشکر دشمن درامد

جهان بر لشکر دشمن سرامد

بیاسودند تا چون شب در آمد

ز عمر این جهان روزی سرآمد

چو بر گل محنت دریا سرآمد

چو ماهی حوت از دریا برآمد

چنان افشرد کز وی جان برامد

جهان بر جان آن نادان سرامد

چو سروی سیمبر از در درامد

دل خاقان چین از بر برامد

نه چندان دُر ز چشم او برامد

که صد دریا بچشم او درامد

چو بنهادند پل، لشکر درآمد

خورشی از سپه یکسر برآمد

چو گلرخ از در ایوان درآمد

جهان را ز آرزویش جان برآمد

چو قیصر را قیامت بر درآمد

بیک ره قامت عمرش سرآمد

ازان از آفرینش برتر آمد

که بر جمع دل او سرور آمد

برای حمد حق او در خور آمد

تمامت رهروان را بر سر آمد

هر آنکو دوستدار حیدر آمد

چو مغز از پوست هر دم برتر آمد

در علم محمد حیدر آمد

که جمله اولیا را سرور آمد

حقیقت خضرش اینجا چاکر آمد

که او بر کل عالم سرور آمد

نبی این باده خورد و از چه درآمد

خروش و غلغل آن شه برآمد

مرا گنج معانی جعفر آمد

که او باب علی را چون درآمد

ز عزمش باد بی پا و سر آمد

ندید اسرارُ حیران بر درآمد

بسا کِشتی که پر سیم و زر آمد

از آنها یک سفینه بر درآمد

تو روحی و دل و جان رهبر آمد

که بودت جَست از خود بر درآمد