همه گنج او زدید مصطفایست

درون گنج اویت رهنمایست

خرابات فنا اندر فنایست

ولی عین بقا اندر بقایست

دمی داری که دید انبیایست

از آن پیوسته در عین بقایست

جمال ما همه نور و ضیایست

چو گلشنها صفا اندر صفایست

یقین دانست کین جمله خدایست

ولیکن عقل از عین بلایست

همه نور و صفا آنگه لقایست

نمودانبیا و اولیایست

ترا حق رهبرست و رهنمایست

در این اسرارها او جانفزایست

یکی دیدست ودر یکی خدایست

میان جملگی عین لقایست

زمین و آسمان کلّی خدایست

بمعنی ابتداو انتهایست

بجائی اوفتی کآنجا خدایست

ترا باشد حقیقت رهنمایست

در آخر چون نظر دارد خدایست

درون جملگی او رهنمایست

حقیقت آن جهان نور و صفایست

که اینجا حزن و خوفست و بلایست

بلا از خویش بین کاینجا لقایست

لقای دوست در عین بلایست

چو او یارست گفتارش خدایست

حقیقت این زمان عین لقایست

ولکین شرع اوّل پیشوایست

که دید انبیا و اولیایست

ره بی ابتدا و انتهایست

در این ره جملگی عین صفایست

فنا شو ز آنکه حق عین فنایست

فنا بیشک مرا عین بقایست

اگرچه صورتش بی منتهایست

چگویم نی در این عین بلایست

فنا شد اوّل و آخر فنایست

فنا نزدیک در عین بقایست

عجایب جوهری بی منتهایست

در این جوهر نمودار بقایست