رها کرده همه ترتیب شاهان

درامد بی سپاه اندر سپاهان

که آمد بهترین پادشاهان

خریدار شکر سوی سپاهان

اگر خون ریزمش بر رسم شاهان

مبارک نیست خون بی‌گناهان

مکلل زیوری در خورد شاهان

بهای هر دری خرج سپاهان

فرستادش به رسم عذر خواهی

بپوشیدش به خلعت‌های شاهی

به نام دادبخش دادخواهان

گنه بخشنده صاحب گناهان

شدند از سرکشان شاه شاهان

بر جمشید شه فریاد خواهان

فروغ صدق صادق دادخواهان

مزور قصه گم کرده راهان

در آن ساعت که پیشت عذرخواهان

به عذر آیند از شرم گناهان

تو گشتی کج کلاه جمله شاهان

غلط گفتم که شاه کج کلاهان

چه حسنست اینکه خون هر که ریزی

نهد سر پیش رویت عذرخواهان

چو عشقت دعوی خونم نموده

[...]

به مسکینی و عجز عذر خواهان

بعذر آوردن صاحب گناهان

به صحرا گشتن وامانده راهان

به تنها ماندن افتاده جاهان

ز طبع زود رنج پادشاهان

مپرس از من ، بپرس از دادخواهان

که ای نازت نیاز آموز شاهان

سر زلفت کمند کج کلاهان

و گر داری هوای صید شاهان

به دام آوردن زرین کلاهان

حریمت قبله گاه کج کلاهان

نسیمت باج خواه مغز شاهان

شدش زان دست بالادست شاهان

که ننهد دست رد بر پر گناهان

به گرز انتقام از خاک شاهان

دهد سرمه به خورد دادخواهان

به نام پادشاه پادشاهان

سرافرازی ده صاحب کلاهان

ز خاکش بوسه‌چین زرین‌کلاهان

ثناگوی صفایش صد صفاهان