همو معنیّ و آیات کلام است

ز غزّت بر محمّد او پیام است

مرا گنج معانی آن امام است

که او را جبرئیل از جان غلام است

هر آنکس کو ز دنیا شاد کام است

مقام آخرت بروی حرام است

بگویم اصل درویشی کدام است

که این معنی بعالم نی بعام است

امام است او و بیشک او امام است

که او را جبرئیل از جان غلام است

مر این اسرارها با خاص و عام است

کتاب اینجا در این معنی تمام است

مدامم ده، که ایامم مدام است

شکار عیش را، ایام دام است

بیاور باده ئی، کز وی دو قطره

خرابی دو عالم را تمام است

چه در بند حریفی، باده را باش

[...]

تو سلطانی و خورشیدت غلام است

نظر جز بر چنین صورت حرام است

ورای حسن در روی تو چیزی‌ست

نمی‌داند کسی کان را چه نام است

اگر جان را بهشتی در جهان هست

[...]

نکونامی و بدنامی کدام است

چو عشق آمد چه جای ننگ و نام است

نمی ترسیم در عشق از ملامت

ملامت در عقب بالا کلام است

هم از دل فارغیم اکنون هم از جان

[...]

مرا بی باده مستی بر دوام است

ز جایی دیگرم در سر مدام است

اگر عاشق به می مست است هیهات

هنوزش گر بجوشانند خام است

مرا باری ز ساقی هوش رفته ست

[...]

بسی زیبا کنیز سبز فام است

که صد چون سرو آزادش غلام است

همه طاووس هندی سبز وام است

کزان گونه به زیبائی تمام است

ز لعلت شربتی کو را به کام است

حلالش باد اگر بر ما حرام است

مسافر چون بود، رهرو کدام است

که را گویم که او مردِ تمام است

مسافر چون بود رهرو کدام است

که را گویم که او مرد تمام است

به محسوسات خاص از عرف عام است

چه داند عام کان معنی کدام است

مسلمانی ورای این مقام است

بگویم با تو رمزی کان کدام است

بگویم مغز این جمله کدام است

که گر جز همچنان داری حرام است

بهشت خاص بی ذوق و طعام است

که ذوق جان به حق ما لا کلام است

تن از دنیا و رزق او طعام است

دل از عقبی طعام او کلام است