قدم اینجا نه و این سر تو دریاب

که مقصودت شود حاصل از این باب

چو گشتی پاک در مانندهٔ آب

در آن دم سرّ خود بیشک تو دریاب

وصالت در دل خاکست در یاب

اگر مردی بسوی خاک بشتاب

ولی ایشان چنان مستند و در خواب

بمانند کسی کاینجای غرقاب

مشو مجنون و لیلی راز دریاب

یقین آهسته باش و زود مشتاب

چو برف اینجاگدازان شد باِشتاب

نخواند برف او را کس به جز آب

خرابات فنا دریاب و بشتاب

در اینجا روی جانان زود دریاب

بدرد این یاب و سوی درد بشتاب

نمود دوست هم از دوست دریاب

نداند قدر عشقت قطرهٔ آب

که تادر بحر یابد عین غرقاب

در اینجا باز یاب و زود بشتاب

تو آن گم کرده خود زود دریاب

در اینجادیدن یارست دریاب

به وقت صبح اینجاگاه بشتاب

همه جوهر شوند از تابش تاب

همه گردند اندر نور غرقاب

دگر چون گشت بیدار او از آن خواب

رهائی یافت او از بحر و غرقاب

منم یوسف نموده رخ پر از تاب

جمال ماه کنعانم تو دریاب

منم آن صانعی که قطرهٔ آب

کنم اندر خم خورشید جانتاب

به منزل چون رسیدی وصل دریاب

زمانی کرد بیدارت از این خواب

چنانش آب افکنده به سیلاب

کز اینجا می‌برد آنجا به اشتاب

زهی طاق دو ابروی تو محراب

بر محراب تو جان رفته در خواب

حقیقت راز بیچونست دریاب

یکی دریای پر خونست بشتاب

به ظاهر شرع بین و باطن آن یاب

بسوی عشق چون منصور بشتاب