جهانگردی از خیل کارآگهان

سیاحت همیکرد گرد جهان

ره افتادش، از انقلاب سپهر

شبانگه بدریای مغرب چو مهر

نظر افگنان شد بدریا کنار

[...]

شنیدم عضد خسرو دیلمی

که هیچ از بزرگی نبودش کمی

بشیراز آن خطه ی بیقرین

که گلزار چین است و خلد برین

چو زد تکیه بر مسند خسروی

[...]

در ایام قطب زمان بایزید

که بودش یقین از گمان بر مزید

یکی گفت با گبر آتشکده

که: ای کشته ی کیشت آتش زده

نه یی جغد، آهنگ ناخوش چرا؟!

[...]

شبی خوشتر از روز با دوستان

هوای گلم برد تا بوستان

براحت دلم بود فارغ ز رنج

گلم ساقی و بلبلم نغمه سنج

بکف گل، بلب جام می داشتم؛

[...]

شنیدم که بدخو زنی بد کنش

شبی کرد مر شوی را سرزنش

که چند از تو منزل نسازم جدا

چو هم قلتبان بینمت هم گدا

از آن زن چو این سرزنش را شنفت

[...]

بفرمان حجاج شوریده بخت

که بودش زبان تلخ و گفتار سخت

نشاندند بر نطع فوجی اسیر

بگفتش یکی ز آن میان کای امیر

یکی روز در مجلس راستان

[...]

شنیدم که مولای مردان علی

نبی را وصی و خدا را ولی

ز مسجد یکی روز چون بازگشت

بقصابی از دوستان برگذشت

به او گفت قصاب کای قسوره

[...]

جوانی زنی دید بر رخ نقاب

گمان برد در زیر ابر آفتاب

زغن بود، طاووس پنداشتش

هوای جوانی برآ ن داشتش

که از زاری و زر دلش کرد نرم

[...]

شنیدم یکی شهر معمور بود

که ابلیس از مردمش دور بود

بمرد و زنش داده یزدان پاک

دل و دیده و دست و دامان پاک

هم از گرگ آسوده آنجا گله

[...]

ازین پیش چندی ز شاه جهان

یکی سفله شد عامل اصفهان

چو سگ بر سر جیفه بس جنگ داشت

دل خلق چون چشم خود تنگ داشت

بحیلت، بد آموز مردم همه

[...]