درختیش پیش آمد اندر گریز

برون داشته زو یکی شاخ تیز

صد از ریدگ ترک و دلبر کنیز

سلیح و طرایف ز هر گونه چیز

کنم کارزای به روز ستیز

کز او باز گویند تا رستخیز

دل و چشم بد دل به راه گریز

دلیران شده مرگ را هم ستیز

کرا بر سر آید دم رستخیز

به ایران نخواهید بردن گریز

به هر ناخشه بر چهل لاد نیز

ز جزع و رخام و ز هر گونه چیز

نه چون کرد رنج آمدش زو به چیز

نه گر بر گرد رنجی آیدش نیز

نه از مرگشان باک نز تیغ تیز

نه از آب بیم و نه زآتش گریز

پر از زر رسته چهل جفت نیز

چهل بد طرایف ز هر گونه چیز

دگر هر چه از چین بد آورده چیز

سراسر بدو باز بخشید نیز

ز دروای ما هر چه بایست نیز

همی داد خرم ز هر گونه چیز

ز گنجش بسی هدیه بخشید و چیز

همه بلخ بامی بدو داد نیز

فرستاده را داد بسیار چیز

همان جامه و یاره خویش نیز

اگر بر زمین برزنم بانگ تیز

جهد مرده از گور بی رستخیز

به صحفش بر این خورد سوگند نیز

بدان دو گوا داد بسیار چیز

بریده بر او جوشن از تیغ تیز

زره پاره و ترگ ها ریز ریز

نهم گویی ازبهرفرزند چیز

مبر غم که چیزش بود بی تو نیز

نداند ز بن برچدن دانه چیز

که کورست و کور آید از خایه نیز

ز بس برگ ریزش گه باد تیز

گرفتی جهان هر زمان رستخیز

نپذرفت شه زان همه هیچ چیز

دگر چیز بخشیدش از گنج نیز