ز زندان به ایوان گذر کرد زال

برو زار بگریست فرخ همال

چو برگشت چرخ از برش چند سال

یکی کودکی گشت با فر و یال

ز زاینده قیصر برافراخت یال

که آن زادنش فرخ آمد به فال

بسودی همان کره را چشم و یال

که همتای اسکندر او بد به سال

یکی کودک آمدش با فر و یال

ز فرزند ناهید کهتر به سال

چو ده سال بگذشت زین با دو سال

شکست اندر آمد به سال و به مال

نخواهیم باژ از جهان پنج سال

جز آنکس که گوید که هستم همال

که این را به اندامها در بمال

سرون و میان و بر و پشت و یال

نباشی بداندایش گر بدسگال

به کشور نخوانی مرا جز همال

به روز جوانی برین مایه سال

چرا خاک را برگزیدی نهال

ز دیبا نبرداشتی دوش و یال

مگر چهر گلنار دیدی به فال

بر آمد برین کار بر پنج سال

چو پیلی شد آن کرم با شاخ و یال

نهانش همی داشت تا هفت سال

یکی شاه نو گشت با فر و یال

اگر هفت کشور ترا بی همال

بخواهد بدن بازیابد به فال

چنین تا برآمد برین هفت سال

ببود اورمزد از جهان بی‌همال

بدین زور و بالا و این فر و یال

بهر دانش از هرکسی بی‌همال

چنین تا برآمد برین پنج سال

برافراخت آن کودک خرد یال

ز شاهیش بگذشت پنجاه سال

که اندر زمانه نبودش همال

ز شاهیش بگذشت چون هفت سال

همه موبدان زو به رنج و وبال

همی داشتندش چنین چار سال

چو شد سیرشیر و بیاگند یال