ای به انکار سوی ما نگران

من نیم با تو دودل چون دگران

سخن تلخ چه می‌اندیشی

ای تو سرمایه جمله شکران

بر دل سوخته‌ام آبی زن

[...]

رخنه افتاد از آن حیله گران

در صف گهر صافی گهران

گرچه جامی بود از بیخبران

چه شود گر به طفیل دگران

گرد او حلقه مرصع کمران

موکبش ناظم عالی گهران

یاد کن زانکه در آن روز گران

نامه گردد ز چپ و راست پران

از پی مطبخ تو جانوران

گله گله به در و دشت چران

در گذر از گنه و از دگران

چون ببینی گنهی در گذران

ای دل و دیده صاحبنظران

از خیالت به جمال دگران

ای درین خوابگه بی خبران

بی خبر خفته چو کوران و کران

گفت ناید بجز از بی خبران

حق پرستی به حدیث دگران

گرد او حلقه مرصع کمران

موکبش ناظم عالی گهران

ای در این خوابگه بی خبران

بی خبر خفته چو کوران و کران

دگرانند بهر سو نگران

من بسوی تونهان از دگران

آنکه بگشود زروی تو نقاب

بست بر دیده ی این بی بصران

ورنه حاشا تو در آیی از در

[...]