صفتش را حدوث کی سنجد

سخنش در حروف کی گنجد

شرع رادست عقل کی سنجد

عشق در ظرف حرف کی گنجد

که تواند که دانهٔ کنجد

در دبهٔ روغنی دو من گنجد

همگی را جهت کجا سنجد‌؟

در احاطت جهت کجا گنجد‌؟

آن عطا در زبان نمیگنجد

تن من زین سبب همیرنجد

گرچه سرّ در سخن نمی‌گنجد

کی ترازوی عقل آن سنجد؟

سخن آن راست کو سخن سنجد

چه زنی تن که: شیخ میرنجد؟

حاسد بد سکال باری کیست

او بمیزان من چه می سنجد

زود باشد که ماهی کلکم

چون زرو خونش از جگر هنجد

پوست اندر کشم بناخن هجو

[...]

شرح آن را کسی چه سان سنجد

نیست زانسان که در بیان گنجد

هر که در کوفت باد می سنجد

زانکه مو در میان نمی گنجد