هان به پاداش این سخن بستان

از خزینه دو بدرهٔ دیگر!...

یکی از صدهزار نفس بشر

گر تو را یافت بنده را چه ثمر

منظری هست فوق این منظر

فوق او نیز منظری دیگر

به جز این علم اجتماع بشر

که ز باطل شده است باطل‌تر

باده و این همه ز باده بتر

که برآورده دودمان از سر

هست تاربک و سرد و غم‌گستر

پاسخش داد مؤمن دیگر

من درافتاده سخت در بستر

مبتلای زکام و دردکمر

کلفت و نوکر از همه بدتر

داد از دست کلفت و نوکر

من و آن سه برون شدیم از در

ماند در خانه جفت بی‌همسر

قصرها را ببست دولت در

تا که شد باز باب «‌قصر قجر»

نیست بین مبال و محبس‌، در

در مبالند حبسیان یکسر

مجرمی گر نشد به فعل مقر

میکنندش شکنجه‌های مضر

دست‌بند و شکنجه‌های دگر

تاز‌بانه ز جملگی بدتر

ناگهان بانگ تیر خاست ز در

چند تیر از قفای یکدیگر

روز آدینه قرب ظهر از در

فرخی آمد و دو دیدهٔ تر

شد «‌مدرس» ازین حدیث خبر

«‌بهبهانی‌» و دوستان دگر

دایه‌ای مهربان‌تر از مادر

که بریده است کودکان را سَر

نه شرف بوی کرده‌ای نه گهر

نه پدر دیده‌ای و نه مادر

پدرت فتنه بود و مادر شر

نیک مانی به مادر و به پدر

از نسیمی که می‌وزید بدر

می‌پریدم ز خواب وقت سحر