شش اول دو «‌لا» و سوم «‌لب‌»

چارم و پنجم و ششم هم «‌لا»

«‌للکط‌» « کطلل‌» آن شش دیگر

کرده بونصر در نصاب املا*

آن قدر دیدم و شنیدم تا

گوش کرگشت و چشم نابینا

جای آرام و آب و نور و هوا

هست کافی به رفع حاجت ما

هست‌ با شیخ و شحنه تیغ و عصا

کس نیارد چخید با رؤسا

گفت تفتیشکی کنیم اینجا

تا چه باشد نوشته‌های شما

چون بکردم مراد خویش ادا

هیجانی فتاد در دل‌ها

چون بجستند خونیان زآنجا

سرپلیس وپلیس شد پیدا

حیف باشدکه جلسهٔ فردا

من نباشم میان جمع شما

گوید از کینه در حق اجماع

که همج اا خواندشان علی و ر‌عاع اا‌

وز عمامهٔ سپید چون قدما

بُد سِجاف کلاه او پیدا

چون درآمد میان حلقهٔ ما

خاستم من به حرمتش برپا

نام رنده شنیده و گونیا

گِرد از نیمگِرد کرده جدا

نرمک آواز کرد خاتون را

هر دو رفتند و شوی ماند بجا

از قضا نیستی تو هم تنها

پیشت آید رفیق تازهٔ ما

چارمین‌، در مسافرت زن را

بنهادی به خانهٔ تنها

یکی از دوستان رسیدش پیش

مرد ازوجست‌حال‌همسرخوا

آن یکی کرده با زنش دعوا

آن دگر قرض خود نکرده ادا

گفتمش‌: السلام رند دغا

توکجا این حساب‌ها زکجا

کار او شاهنامه است و دعا

آن برای خود این برای خدا