ای دل! از چاه بیخودی بدرآ

خویش را وارهان ز قید هوا

از برای شکستن بتها

پا نهادی به جای دست خدا

نوجوانانش اوفتاده ز پا

همچو سروی به دشت کرببلا

سر او را یزید شوم دغا

داد جا در میان تشت طلا

ای صفابخش جان نسیم صبا

حرکات تو جمله روح افزا

بگذری چون به شهر بی خبران

به وفایی رسان سلام مرا

کای تبه کار دامن آلوده

[...]

آن بت شوخ چشم مه سیما

نظم فرهنگ فرس جست از ما

فاعلاتن مفاعلن فعلن

شو به بحر خفیف چامه سرا

پاک یزدان و ایزد است خدا

[...]

بس دویدند تا در آخر کار

چشمه ای یافتند ز آب گوارا

صدف و در کشیده از دریا

خزف و لعل کرده از خارا

زین روان بخش آب روح افزا

عرق آرد بچهره آب بقا

نطق شیرین و صوت روح افزا

خط و خال بدیع و قدرسا

«سان تیاگو» ز «شیلی » است اما

«کاراکاس » است از «ونه زویلا»

کرم خاندان عشق و وفا

خلعت جاودان وصل و بقا

کرم خاندان عشق و وفا

خلعت جاودان وصل و بقا

هر که آمد در این جهان ناچار

رود از این جهان چه شَه چه گدا

یک جَهانِ دگر خدای آراست

که بُوَد نامِ آن جهانِ بقا

سویِ دارِ بَقا رَوَد هر کس

[...]

حضرتِ حاج شیخ هادی را

بندگی عرضه کن ز جانب‌ها

یک دُعا می‌کنم ز روی صفا

همه آمین کنید ای رفقا

من رفیق توام مترس بیا

ترس بیهوده از رفیق چرا!

کارِ من گیرد از زمین بالا

می‌شوم از برای خویش آقا

بی‌خبر کاین حریف پر ز ریا

کهنه رندی است رفته زیر عبا

می‌دهد، هرکه می‌شود شوهر

به کف اجنبی‌، قباله ما