ای صفابخش جان نسیم صبا
حرکات تو جمله روح افزا
بگذری چون به شهر بی خبران
به وفایی رسان سلام مرا
کای تبه کار دامن آلوده
کای سیه نامه ی هزار خطا
چند با زلف و روی مغ بچگان
چند مخمور و مست صبح و مسا
چند از کار خویش غافل و مست
با خدا باش یک زمان به خود آ
شد جوانی، گذشت وقت طرب
پیر گشتی به کنج میکده ها
خرقه ی زهد و سبحه ی تقوی
دام مکرند از پی دنیا
حقه بازی به کار ما ناید
خرقه بازی است پیشه ی زهدا
نتوان شد به خرقه، «خرقانی»
پاک آیینه شو ز زنگ هوا
کفر محض است در طریقت عشق
بر بیاض خیال حرف ایا
با دل دردناک و دیده ی تر
با لب خشک و رنگ زرد درآ
چشم خود را بکن تو چشمه ی خون
رستخیزی به هم رسان ز دعا
یا رب یا رب به سوز سینه ی پاک
یارب یارب به صدق اهل صفا
یارب یارب به آه شب خیزان
یا رب یا رب به گریه ی صلحا
به مه و برج و قاب قوسینت
به شهنشاه افسر لولا
«قلم عفو بر گناهم کش»
عاصیم زرد روی و روی سیا
یا رب یا رب سگم خطاکار
زار، شرمنده ام، به جرم، خطا
یارب یارب افتاده از راهم
دستگیرم زلطف و راه نما
یکدل از هم گسل علایق روح
یکسر از دل فکن غم دو سرا
در خربات شو به آب مغان
لوح دل پاک کن ز ماسوا
دست در گردن صراحی زن
روی بر خاک پای جام بسا
جرعه ای بر دل «وفایی» ریز
گره از کار بسته اش بگشا
باز شهباز باش سدره نشین
بگسل این رشته و علایق را
جنبشی آر تا ریاض بهشت
باز شو نکته سنج و نغمه سرا
عشق جو عشق باز عشق طلب
عشق ورزند عاشقان خدا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر، عواطف و اندیشه‌های عمیق شاعر را درباره عشق، توبه و نزدیکی به خداوند بیان می‌کند. شاعر از نسیم صبا می‌خواهد که سلامش را به کسانی برساند که در عالم غفلت به سر می‌برند و از همه‌ی گرفتاری‌ها و زشتی‌ها آگاه نیستند. او از کسانی که در جستجوی دنیا و مادیات هستند، انتقاد می‌کند و به اهمیت معنویت و خودآگاهی اشاره می‌نماید.
شاعر به یادآوری زمان جوانی و گذر از لحظات خوش می‌پردازد و از زاهدان و عابدان سعی می‌کند فاصله بگیرد و به حقیقت عشق و خداوند نزدیک شود. او به عذرخوایی از خداوند می‌پردازد و درخواست کمک و راهنمایی می‌کند تا از گناهان رها شود و دلش را پاک کند.
پیام کلی شعر، دعوت به عشق ورزیدن به خدا و فاصله گرفتن از دنیای مادی و زشتی‌هاست و تأکید بر توبه و طلب بخشش از درگاه الهی.
هوش مصنوعی: ای نسیم صبا که جان را صفا می‌بخشی، تکانه‌ها و حرکات تو همه جان‌فزا و شاداب‌کننده‌اند.
هوش مصنوعی: وقتی که به شهری می‌گذری که مردمش در غفلت هستند، سلام من را به آنها برسان و وفاداری‌ام را منتقل کن.
هوش مصنوعی: ای شخص گناهکار با دامن آلوده و سردرگم، تو که تاریخ سیاه و پر از خطا داری.
هوش مصنوعی: چند بار از زیبایی و جذابیت دختران مغ بچه‌ها بگوییم؟ چند بار به حالت شاد و سرمست صبح و میانه روز اشاره کنیم؟
هوش مصنوعی: مدتی از کارهای خود غافل شو و در حال مستی و سرخوشی با خداوند ارتباط برقرار کن و به خودت توجه کن.
هوش مصنوعی: زمانی جوانی بودی و از شادابی و خوشی لذت می‌بردی، اما اکنون به‌پیری رسیده‌ای و در میکده‌ها فقط در گوشه‌ای نشسته‌ای.
هوش مصنوعی: پوشش زهد و تسبیح تقوا، دام‌هایی هستند که برای به دست آوردن دنیا درست شده‌اند.
هوش مصنوعی: مردان بزرگ و زاهدان واقعی، به فریبکاری و تظاهر نیاز ندارند و در زندگی خود به حقایق و اخلاق پایبندند.
هوش مصنوعی: انسان نمی‌تواند به وسیله لباس ظاهری و دینی‌اش به معرفت واقعی دست پیدا کند. باید از کدورت‌های دنیا و افکار ناپاک پاک شود تا به حقیقت و صفا برسد.
هوش مصنوعی: در مسیر عشق، نادانی محض است که بر روی تخیلات بی‌پایه و اساس حرفی بزنیم.
هوش مصنوعی: با دل داغدار و چشمانی اشک‌بار، با لب‌هایی خشک و رنگی پژمرده، وارد شو.
هوش مصنوعی: چشمانت را مانند چشمه‌ای از خون احساس کن و از دعا و درخواست‌های خود دست نکش.
هوش مصنوعی: ای خدا، ای خدا! به خاطر آتش دلی که پاک و خالص است، و به خاطر صداقت و راستی اهل صداقت، ای خدا!
هوش مصنوعی: ای خدای بزرگ، به ناله‌های شب‌زنده‌داران و به اشک افراد صالح و نیکوکار رحم کن.
هوش مصنوعی: به زیبایی و زرق و برق تو، همچون ماه و ستاره‌ها، می‌درخشد و بر تاج سلطنت تو می‌افزاید.
هوش مصنوعی: من را ببخش و از گناهی که مرتکب شدم بگذر، زیرا چهره‌ام از شرم سرخ است و بر روی من سیاهی خطا دیده می‌شود.
هوش مصنوعی: خداوندا، من گنهکار و دردمند هستم و به خاطر اشتباهایم شرمنده‌ام.
هوش مصنوعی: ای خدا، ای خدا، من در راه زندگی مانده‌ام و به کمک تو نیاز دارم. لطف کن و من را راهنمایی کن.
هوش مصنوعی: دلِ یکدلی را از هم جدا کن و دلبستگی‌های روح را یکسره از دل برافکن و غم‌های دو دنیا را فراموش کن.
هوش مصنوعی: به جایی برو که در آن خوبان و زاهدان جمع‌اند و دلت را از هرچیزی که تو را مشغول می‌کند خالی کن.
هوش مصنوعی: دستت را دور گردن لیوان بپیچان و در حالی که پای جام به زمین است، بر روی آن بنشین.
هوش مصنوعی: نوشیدنی بر دل وفا بریز تا مشکلاتش را حل کند و گره های زندگی اش را باز کند.
هوش مصنوعی: پرنده‌ای باش که به اوج آسمان می‌پرد و از تعلقات و وابستگی‌ها رها می‌شود، تا به مقام بلند و والایی دست یابد.
هوش مصنوعی: حرکتی بکن تا دروازه‌های بهشت گشوده شود، با دقت نکات را بگیر و آواز بخوان.
هوش مصنوعی: عشق را جستجو کنید و عاشقان واقعی را بشناسید، زیرا آنها به عشق خداوند توجه دارند و به دنبال محبت و ارتباط صمیمی با او هستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نیگلون پرده برکشید هوا
باغ بنوشت مفرش دیبا
آبدان گشت نیلگون رخسار
و آسمان گشت سیمگون سیما
چون بلور شکسته، بسته شود
[...]
دوش در روی گنبد خضرا
مانده بود این دو چشم من عمدا
لون انفاس داشت پشت زمین
رنگ زنگار داشت روی هوا
کلبه ای بود پر ز در یتیم
[...]
بادبان برکشید باد صبا
معتدل گشت باز طبع هوا
خاک دیبا شدست پر صورت
جانور گشته صورت دیبا
شاخ چون کرم پیله گوهر خویش
[...]
در چمنهاش بلبلان ، گویا
نغمه‌شان جمله «ربنا الاعلی»
نور دین نور عین مهر و وفا
آفریده شده ز لطف خدا
هر که از مهر و از وفا زاید
زو نیاید بعمر جور و جفا
نور دین را هر آینه نکند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.