این چنین جاهلی سوی دانا

اینت رعنا و اینت نابینا

کرد حیلت برو زن دانا

زانکه آن مرد بود بس کانا

مر ترا خصم و دشمن دانا

بهتر از دوستان همه کانا

بود وقتی منجّمی کانا

همچو اهل زمانه نابینا

پس بر آن آسمان رود دانا

نی بر این چرخ گنبد مینا

چون حزین شد ز هجر مولانا

گشت معرض ز جمله آن دانا

که مرا از حضور مولانا

که چو او نیست هادی و دانا

آنچنانکه بگفت مولانا

در بیان چنین سرای دانا

نیست این را کرانه ای دانا

شرح کن تا چه گفت مولانا

پس ولد را بخواند مولانا

گفت دریاب چون توئی دانا

کای عجب از چه روی مولانا

که نیامد چو او کسی دانا

اینچنین بخت غیر مولانا

هیچکس درنیافت ای دانا

کی موافق بود بر دانا؟

در یکی خیمه بیست مولانا

اگر داری تو عقل و دانش و هوش

بیا بشنو حدیث گربه و موش

بخوانم از برایت داستانی

که در معنای آن حیران بمانی

ای خردمند عاقل و دانا

[...]

ای خردمند عاقل و دانا

قصهٔ موش و گربه برخوانا

قصهٔ موش و گربهٔ منظوم

گوش کن همچو در غلتانا

از قضای فلک یکی گربه

[...]

آید از طعن عامه احیانا

سوی مسجد جناب مولانا

مصحفی جوی روشن و خوانا

راست چون طبع مردم دانا

شد شبی این حدیث را خوانا

بر حکیمی به کارها دانا

مصحفی جوی روشن و خوانا

راست چون طبع مردم دانا