سنایی
»
حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه
»
الباب الثّالث: اندر نعت پیامبر ما محمّد مصطفی علیه‌السّلام و فضیلت وی بر جمیع پیغمبران
»
بخش ۴۷ - التمثیل فی اَصحابِ الغَفلةِ والجُهّال
یافت آیینه زنگیی در راه
واندرو روی خویش کرد نگاه
بینی پخج دید و دو لب زشت
چشمی از آتش و رخی ز انگِشت
چون برو عیبش آینه ننهفت
بر زمینش زد آن زمان و بگفت
کانکه این زشت را خداوندست
بهر زشتیش را بیفگندست
گر چو من پر نگار بودی این
کی در این راه خوار بودی این
بی‌کسی او ز زشتخویی اوست
ذُلِّ او از سیاه‌رویی اوست
این چنین جاهلی سوی دانا
اینت رعنا و اینت نابینا
نیست اینجا چو مر خرد را برگ
مرگ به با چنین حریفان مرگ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به توصیف یک فرد زشت روی می‌پردازد که در راهی با آیینه‌ای زنگ زده روبرو می‌شود و به عیوب خود نگاه می‌کند. او بینی پخ و لب‌های زشت و چشمی آتشین دارد. وقتی که آیینه عیوبش را نشان می‌دهد، او را به زشتی‌هایش متهم می‌کند و می‌گوید که این زشت‌رویی به علت ذات خود اوست. شاعر در ادامه به این نکته اشاره می‌کند که هر کسی که در زندگی زشت‌ترین صفات را داشته باشد، در واقع خود به آن زشتی دچار شده است و در مقابل کسانی که زیبا و با صفات نیکو هستند، مقام و منزلت بالاتری دارند. در انتها، شاعر به خرد و دانایی اشاره می‌کند و به نادانی فرد زشت‌رو می‌تازد که نمی‌تواند عیب‌های خود را ببیند.
هوش مصنوعی: در مسیر، یک آینه کثیف دید و به چهره خودش نگاهی انداخت.
هوش مصنوعی: صورت تو عیب‌هایی دارد؛ بینی بزرگ و لب‌هایی زشت، چشمی پر از آتش و صورتی که انگار با دست کشیده شده است.
هوش مصنوعی: وقتی عیوب او در آینه نمایان شد، او را بر زمین انداخت و گفت.
هوش مصنوعی: هر که دارای نیکی است، خدای او را به خاطر نیکی‌هایش پرورده، و هر که زشتی دارد، خداوند به خاطر زشتی‌هایش او را دور انداخته است.
هوش مصنوعی: اگر تو هم به زیبایی من بودی، هرگز در این راه ذلیل و خوار نمی‌شدی.
هوش مصنوعی: تنهایی او ناشی از رفتار زشت اوست، و تحقیر او به خاطر چهره‌ی ناپسندش است.
هوش مصنوعی: این طور است که انسان‌های نادان، مانند گلی زیبا به سوی آدم‌های دانا می‌روند، اما خودشان کور و بی‌خبر از حقیقت هستند.
هوش مصنوعی: در اینجا، با وجود حریفان ناتوان، خرد مرده‌ای وجود ندارد که به زحمت برگی از مرگ را نشان دهد. انسان‌های نادان و بی‌فکر نمی‌توانند با دشواری‌های مرگ روبه‌رو شوند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون بیامد بوعده بر سامند
آن کنیزک سبک زبام بلند
برسن سوی او فرود آمد
گفتی از جنبشش درود آمد
جان سامند را بلوس گرفت
[...]
چیست آن کاتشش زدوده چو آب
چو گهر روشن و چو لؤلؤ ناب
نیست سیماب و آب و هست درو
صفوت آب و گونه سیماب
نه سطرلاب و خوبی و زشتی
[...]
ثقة الملک خاص و خازن شاه
خواجه طاهر علیک عین الله
به قدوم عزیز لوهاور
مصر کرد و ز مصر بیش به جاه
نور او نور یوسف چاهی است
[...]
ابتدای سخن به نام خداست
آنکه بی‌مثل و شبه و بی‌همتاست
خالق الخلق و باعث الاموات
عالم الغیب سامع الاصوات
ذات بیچونش را بدایت نیست
[...]
الترصیع مع التجنیس
تجنیس تام
تجنیس تاقص
تجنیس الزاید و المزید
تجنیس المرکب
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.