گشت بدرش چو ماه نو باریک

شد جهان پیش پیر زن تاریک

کرد از آن نیزهٔ زبان باریک

دیدهٔ عمر دشمنان تاریک

چون هلال دوتا شدم باریک

گشت عالم به چشم من تاریک

مانده همچون معانی باریک

بی‌خطر سوی خاطر تاریک

روشن و راستی‌اش بس باریک

راستی کوژ و روشنی تاریک

مگسی گفت عنکبوتی را

کاین چه ساقست و ساعد باریک

گفت اگر در کمند من افتی

پیش چشمت جهان کنم تاریک

روزشان گشت همچو شب تاریک

گردن جمله شد ز غم باریک

شرع را شارعیست بس باریک

چشمها تیره، کوچها تاریک

چون شد از زهد گردنت باریک

نیست محتاج خلوت تاریک

در عروقی بدین صفت باریک

مخرجی تنگ و مدخلی تاریک

تابش خور چو رشتۀ باریک

اندر آمد به خانۀ تاریک

کیست گفتار درین شب تاریک

گفت کمتر غلام تو باریک

گر رسیدی به جو یکی باریک

همه عالم بر او شدی تاریک

لفظ او تیره معنیش تاریک

ره به معنی ز لفظ او باریک