گفت باری مرا چه بازار است

که ازان خاطر تو دربار است

که دلش بهر تحفه دربار است

قیمت تحفه را طلبگار است

رمحش آن اژدهای خونخوار است

کش درون مخالفان غار است

خویشتن را به قصد جنگ‌آراست

به کمان گفت: ای کج ناراست

و آنکه ناقص بود، خبردار است

خبرش همچو اسم ناچار است

عشق را بخت تیره در کار است

جلوهٔ شمع در شب تار است

خوش به گرد سر تو می‌گردد

جگرم خون ز رشک دستار است

بس‌که بازار خار و خس گرم است

[...]

این مقام عقول و انوار است

بو اگر برده ای سخن زار است

آخرت جنّت است یا نار است

کشته ات یا گل است یا خار است

منشا ءش فقد عقل و انوار است

عدم علم و کشف اسرار است

منحرف در سلوک، بسیار است

بر خط مستقیم، دشوار است

صفحه ها، طبله های عطار است

نقطه ها، نافه های تاتار است

از کنارم که خلوت یار است

ز جگر پاره پاره گلزار است

قلم اکنون به دیده ام خار است

صفحه بر طبع نازکم بار است

راست گفتی، نه جای انکار است

که در این کار عیب بسیار است

گر همه گل و گر همه خار است

اثر رنگ و بوی آن یار است

زان ربا ده بتر ز میخوار است

کاین مروت بر آن سخا آر است

گر سفر بهر جستن یار است

یار با تست این چه پندار است

دیده از بهر دیدن یار است

دوش بهر کشیدن بار است

چشم وابرو و بینی اربینی

اسم اعظم در او پدیدار است

بهر این است گوش تا شنوی

[...]

جنت این، یا فضای گلزار است

کوثر این، یا زلال انهار است؟

عنبر این یا شمیم باد صبا،

لادن این، یا نسیم اسحار است؟

روضه خلد یا که ساحت باغ،

[...]

ظلم و بیداد و عذر و جور و جفا

عادت روزگار غدار است

ظاهرش گوسفند قربانی ست

باطنش گرگ آدمی خوار است

پسری با پدر نکشته کسی

[...]