زین سرای فنا چو رخت رحیل

بست مرشد به سوی ملک بقا

پی تاریخ وی صفائی گفت

یافت مرشد به صحن مینو جا

به هنر شد عطا دگر خلفی

که ستایش بر اوست عین هجا

دل ز مجمع ستاد خارج و گفت

سال مولود این سهیل بها

نور چشم پدر علی نقی

[...]

چو خیرالنسا بیگم افشاند دست

سوی جدهٔ خویش خیرالنسا

ز قید علائق شد آزاد و رفت

ز دار فنا سوی ملک بقا

ز دنیای دون رخت بیرون کشید

[...]

قدوة الحاج میرزا مهدی

در کرم طاق و با مکارم جفت

آنکه در حسن خلق و خلق حسن

مادحی مدح وی نیارد گفت

آنکه خاشاک و خار شرک و نفاق

[...]

مرد سید شجاع و هرکه شنید

شکر آینده حمد ماضی گفت

زین بشارت سپاس های شگرف

از خدا و رسول راضی گفت

پی تاریخ این چس اندر قبر

[...]

پیر ذاکر چو اوفتاد از بام

سوی رضوان دواسبه لنگ برفت

پی تاریخ وی صفائی گفت

آه ازمنبر آب و رنگ برفت

۱۲۶۹ق

دختری زاد سید احمد را

با من این مژده دوش خاتمه گفت

جستم از اهل بزم تاریخش

یک تنم پاسخی نه ز آن همه گفت

سید آورد سر میانه ی جمع

[...]

پیر پاکیزه رای پاک ضمیر

فخر اهل وفا به جنت رفت

عقل پیرش چو بود و بخت جوان

باخلوص و صفا به جنت رفت

چنگ در ذیل اولیا زد و زود

[...]

رفت بر میرزا حبیب انعام

خلفی وین به محض جود آمد

جان و تن دیده و دل این اکرام

همه را موجب سجود آمد

لب درآمد به جمع و بیتی خواند

[...]

ساخت حاجی محمد خوری

حوضی امیدم آنکه ناجی باد

بهر تاریخ آن صفائی گفت

آب کوثر شراب حاجی باد

۱۲۶۲ق

شکر لله که در قلمرو دین

کشوری ز ارتداد خالی شد

شد به دوزخ سگی که در مرگش

چند شهر از فساد خالی شد

جی از این ریش گاو چون کیهان

[...]

اوستاد سخن ابوالحسن آنک

بی سخن یک تنش نظیر نبود

هفت اقلیم را به نوک قلم

قفل درهای نظم و نثر گشود

چار گوهر یکی چو او به صفات

[...]

خلفی دیگرم ز مکمن غیب

پای در معرض شهود نهاد

اصدق القائلین چو داده خبر

در نبی از عداوت اولاد

عقل از او آیت امانت دید

[...]

دی سلیمان به حلق داودی

با من آورد راز دل انشاد

که مرا بر سرای تاریخی

تا بدانند این خلف کی زاد

خواستم پاسخش ز خامه ی خویش

[...]

خلفی فرخ افضل از خورشید

دوش فضل خدا به کیوان داد

باد حرز وی آن چهار ملک

ز آفت آب و خاک و آتش و باد

گفتمش بر نگار مولودی

[...]

دختی آمد جناب دستان را

که به حسنش جهان ندیده ندید

پی تاریخ وی صفائی گفت

آفتابش ز برج زهره دمید