قدوة الحاج میرزا مهدی
در کرم طاق و با مکارم جفت
آنکه در حسن خلق و خلق حسن
مادحی مدح وی نیارد گفت
آنکه خاشاک و خار شرک و نفاق
دست توحید از وجودش رفت
خواست جفتی ز خاندان کرام
تاکند یاوریش در خور و خفت
رنج ها برد و گنج ها پرداخت
تا ز شاخش گل مراد شکفت
آری آن گونه گوهری نایاب
می نیاید به چنگ مفتا مفت
باید الماس پنجه بازوئی
تا چنان لؤلؤئی تواند سفت
بهر تاریخ این همایون جشن
چون صفائی کمینه بنده شنفت
بلبل گلبن هدایت را
وصل گل جاودان مبارک گفت
۱۲۹۱ق
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر درباره شخصیت والای حاج میرزا مهدی است که به خوش‌اخلاقی و صفات نیکو معروف است. او به‌حدی محترم و بزرگوار است که هیچ‌کس نمی‌تواند به درستی او را مدح کند. او از شرک و نفاق دور است و به‌دنبال یاری از خاندان خوب و کریم می‌باشد. زحماتش در زندگی به ثمر نشسته و به موفقیت‌های بزرگی دست یافته است. این شخصیت مانند گوهری نایاب است که به آسانی به‌دست نمی‌آید و برای رسیدن به چنین انسانی باید تلاش و همت زیادی کرد. شاعر در پایان پیامی را برای جشن تاریخی و اهمیت هدایت بیان می‌کند.
هوش مصنوعی: سیره و رفتار میرزا مهدی در بخشندگی و فضیلت‌ها مثال‌زدنی است.
هوش مصنوعی: کسی که در زیبایی کردار و اخلاق نیکوست، آن‌چنان که لیاقت ستایش دارد، هیچ مدحی نمی‌تواند حق او را ادا کند.
هوش مصنوعی: کسی که آلودگی‌ها و ناپاکی‌های شرک و نفاق از وجودش برطرف شده، وجودش مملو از صفا و اخلاص در توحید است.
هوش مصنوعی: او خواسته که از میان خانواده‌های بزرگ و با احترام، کسی را پیدا کند تا در زندگی به او کمک کند و در زمان سختی‌ها، حامی او باشد.
هوش مصنوعی: او سختی‌ها را تحمل کرد و تلاش‌هایش را انجام داد تا در نهایت، از تلاش‌هایش ثمره‌ای شیرین و مطلوب به دست آورد.
هوش مصنوعی: بله، چنین گوهری نادر هرگز به دست شخصی که به راحتی از آن می‌گذرد نخواهد رسید.
هوش مصنوعی: برای اینکه بتوانی مروارید را محکم بگیری، نیاز به بازوی قوی و مستحکم داری، مانند الماس.
هوش مصنوعی: برای تاریخ این جشن بزرگ، چون زیبایی‌هایی را شنیدم که برای من کم است.
هوش مصنوعی: پرنده‌ای که نماد عشق و زیبایی است، به پیوند گل همیشه‌مانا تبریک می‌گوید.
هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که شخصی به یاد خاطرات شیرین و خوشایند می‌افتد که در زمان‌های گذشته تجربه کرده است. در واقع، نویسنده به زیبایی‌ها و لذت‌های گذشته اشاره می‌کند که هنوز در دلش باقی مانده‌اند و او را شاداب و سرزنده نگه می‌دارند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
صعب چون بیم و تلخ چون غم جفت
تار چون گور و تنگ چون دل زفت
خوش ندیمی ست راست باید گفت
همه علمست آشکار و نهفت
تو چه دانی چه در معنی سفت
اندر آن دم که «لی مع الله» گفت
من به الماس طبع تا بزیم
گوهر مدحت تو خواهم سفت
تو عطا گر دهی و گر ندهی
بالله ار جز ثنات خواهم گفت
با خیالِ مکارمت ننهفت
این شکایت ز تو بخواهم گفت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.