پیر ذاکر چو اوفتاد از بام
سوی رضوان دواسبه لنگ برفت
پی تاریخ وی صفائی گفت
آه ازمنبر آب و رنگ برفت
۱۲۶۹ق
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت از شاعر به وضعیت پیر ذاکر اشاره دارد که از بام سقوط کرده و به سوی رضوان می‌رود. او شروع به نقل تاریخ و صفا می‌کند و در این میان از منبر که پر از آب و رنگ بوده، ابراز ناامیدی می‌کند. این شعر به احساس از دست دادن و تأمل در مورد واقعیت‌ها و آرمان‌ها اشاره دارد.
هوش مصنوعی: وقتی پیر ذاکر از بام افتاد به سوی بهشت، به گونه‌ای ضعیف و نیمه‌جان به زمین رسید.
هوش مصنوعی: در تاریخ او زیبایی‌هایی وجود داشت که از دست رفته‌اند. افسوس از بالا رفتن مرکب‌ها و تغییر رنگ و وضوح آنها.
هوش مصنوعی: به آسودگی زندگی کن و از زیبایی‌ها و لذت‌های جهان بهره‌مند شو، چرا که زندگی کوتاه است و همه چیز زودگذر. پس هر لحظه را غنیمت بشمار و از آن به خوبی استفاده کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.