پر بکنده، چنگ و چنگل ریخته

خاک گشته، باد خاکش بیخته

من نه ارزیزم ز کان انگیخته

من عزیزم از فلک بگریخته

چرخ در بالام گوهر تافته

طبع در پهنام عنبر بیخته

آسمان رنگم ولیک از روی شکل

[...]

ای نقاب از روی ماه آویخته

صبح را با ماهتاب آمیخته

در خیال عاشقان از زلف و رخ

صورت حال و محال انگیخته

آسمان خاک بیز از کوی تو

[...]

ای زگرد ماه مشگ آویخته

وی بگرد لاله عنبر پیخته

هرکجا عکس جمالت برفتاد

صورت صد یوسفست انگیخته

ای بسا دلهای جان افشان که هست

[...]

شب شنیدستی ز روز آویخته

ماه دیدستی ز مشک انگیخته

لاله پیش روی نرگس صف زده

گرد مرجان گرد عنبر بیخته

این همه بر روی زیبا روی اوست

[...]

عشق با انسان و آن آمیخته

روح اندر خاک دان آویخته

مهر تو در کام جانم ریخته

جان بمهرت از ازل آمیخته

وآمده با من بجنگ آویخته

من چنین از دست او بگریخته

این همه لنگر ز تو آویخته

چون شوی با نور حق آمیخته

عشق باعشاق بین آمیخته

روح اندر خاک دان آویخته

میوه او بود سر آویخته

اندر آن اشجارها بگسیخته

ای غمت در جان من آویخته

نه، که خود با جان من آمیخته

یاد رویت، در نگارستان دل

صد هزاران، مهر و مه انگیخته

غمزه خونخواره ی بی آب تو

[...]

نکته‌ها می‌گفت او آمیخته

در جلاب قند زهری ریخته

چون ز مغناطیس قبهٔ ریخته

درمیان ماند آهنی آویخته

شیر تازه از شکر انگیخته

شیر و شهدی با سخن آمیخته

اهل نار و اهل نور آمیخته

در میانشان کوه قاف انگیخته

خم شکسته آب ازو ناریخته

صد درستی زین شکست انگیخته

آن جلود و آن عظام ریخته

فارسان گشته غبار انگیخته

جنسها با جنسها آمیخته

زین تجانس زینتی انگیخته

جهل ترسا بین امان انگیخته

زان خداوندی که گشت آویخته