دل به قرب و بعد ازو مهجور نیست

از نظر دورست وز دل دور نیست

گرچه زان نورست روشن دیده ها

دیده ها را طاقت آن نور نیست

شمع مجلس تیغ غیرت آختست

[...]

عشق عصیانست اگر مستور نیست

کشته جرم زبان مغفور نیست

عشق در صنعت تصرف می کند

در میان فرهاد جز مزدور نیست

آن که منصورست بر دارش کشند

[...]

روشنی در خانه معمور نیست

نیست یک ویرانه کان پر نور نیست

بسکه در بزم نشاط ما گریست

قطره ای خون در رگ طنبور نیست

دل ز مهر گلرخان پرداختیم

[...]

از نظر هرگز خیالش دور نیست

یک نفس دریای ما بی شور نیست

در دهان اژدهای خم رود

مست بی پرواتر از مخمور نیست

خنده بر برق تجلی می زند

[...]

جلوه ای از چشم دل مستور نیست

لن ترانی پرده دار طور نیست

پاکبازی را نشان دیگر است

هر که سربازی کند منصور نیست

تا تو می آیی قیامت رفته است

[...]

چون خیال او ز جان مهجور نیست

دور از او گر زنده باشم دور نیست

از رخ خوبان نبیند نور او

هر که را در دیدهٔ دل نور نیست

در نظر بازی ارباب نظر

[...]

دل ز پیرامون شیطان دور نیست

لحظه ای دل را سرور و نور نیست

کین گنه کاریست کو معذور نیست

این گنه در نزد ما مغفور نیست

دیدنم گر روی تو مقدور نیست

دیده ی من لایق آن نور نیست

عقل را ادراک آن میسور نیست

ور بود هم شرح آن مستور نیست

خلق را چشم و بتم مستور نیست

کس چو من گر بت پرستد دور نیست

چشم از نور رخت بی نور نیست

گر ز رخ برقع گشایی دور نیست

گرچه اندر دیده و دل نور نیست

تا نفس باقی است، تن معذور نیست

چون سرشتم از گل است، از نور نیست

گر گلم ریزند بر سر، دور نیست