برگرفت آن گردکانها را بکف

آن کفی کش بود مهر و مه کلف

جمله سوی وی دویدند از شعف

کای وجودت هر دو عالم را شرف

روز و شب در بیم و تشویش تلف

این یکت گوید که خف آن لاتخف

نوعروسان کرده هر هفت از شعف

جلوه گر از بام و از در هر طرف

گفت زین ره لؤلؤ این نه صدف

من عرف نفسه فقد ربه عرف

گوهری آرد به کف از آن صدف

تا ز فیض خدمتش یابد شرف

برکشیدند از نشاط و از شعف

جملگی آوازها از هر طرف

چشم جمله بر یکی از هر طرف

تیر باشد واحد و بی حد هدف

ای تو کشتیبان دریای شگرفت

ناخدای کشتی این یمّ ژرف

صف کشیده حوریان از هر طرف

زلفها بر دوش و ساغرها بکف

سوی استا شد روان از هر طرف

مشتریها کیسه ی زرشان بکف

سروران بوسند سمش از شعف

مهتوران گردند دورش هر طرف

ساقیان در دور ساغرها به کف

باده نوشان حلقه حلقه هر طرف

برده پستان عنایت را بکف

از قفایت می دود از هر طرف

ساقیا برخیز و ساغر نه بکف

فاش و بی پرده بده می لاتخف

سینه پیش تیر او کردن هدف

تیغ او بر سر خریدن با شعف

نیم جان خیزد ز جا با صد شعف

خود بر آتش افکند از هر طرف

چارده خورشید گردون شرف

چارده بدر منیر بی کلف

همچو خوبان عراقی هر طرف

بهر صیدی تیر و پیکانشان بکف

هر دو چشمش خود گرفته با دو کف

می دوید از تاب و درد از هر طرف