ور ترا علمست و با آن کار نیست

از تو تا ابلیس ره بسیار نیست

عیب این شعرست و این اشعار نیست

شعر را در چشم کس مقدار نیست

اسخیا را با جهنم کار نیست

جای ممسک جز میان نار نیست

تو مگو ما را بدان شه بار نیست

با کریمان کارها دشوار نیست

جمله گفتند ای وزیر انکار نیست

گفت ما چون گفتن اغیار نیست

بعد ازین دستوریِ گفتار نیست

بعد ازین با گفت و گویم کار نیست

آنک او شاهست او بی کار نیست

ناله از وی طرفه کو بیمار نیست

روح صالح قابل آزار نیست

نور یزدان سغبهٔ کفار نیست

نیست تخمی کاندرین انبار نیست

غیر حسن تو که آن را یار نیست

می‌گوند اینجایگه کفتار نیست

از برون جویید کاندر غار نیست

گر تو چیری و مرا خود یار نیست

بنده فرمانم بدانم کار نیست

غیر حق جان نبی را یار نیست

با قبول و رد خلقش کار نیست

آب وگل می‌گفت خود انکار نیست

بانگ می‌زد بی‌خبر که اخبار نیست

تهمتی بر بنده شه را عار نیست

جز مزید حلم و استظهار نیست

اندرو جز عشق یزدان کار نیست

جز خیال وصل او دیار نیست

جامه‌اش سوزد بگوید نار نیست

جامه‌اش دوزد بگوید تار نیست

عشق را با پنج و با شش کار نیست

مقصد او جز که جذب یار نیست

آن موالید از زه این چار نیست

لاجرم منظور این ابصار نیست

گفت گیر این رقعه کش آثار نیست

تو بدین اولیتری کت کار نیست

نار دوزخ جز که قشر افشار نیست

نار را با هیچ مغزی کار نیست