مولانا
»
مثنوی معنوی
»
دفتر پنجم
»
بخش ۱۱۹ - دانستن شیخ ضمیر سایل را بی گفتن و دانستن قدر وام وام‌داران بی گفتن کی نشان آن باشد کی اخرج به صفاتی الی خلقی
حاجت خود گر نگفتی آن فقیر
او بدادی و بدانستی ضمیر
آنچ در دل داشتی آن پشت‌خم
قدر آن دادی بدو نه بیش و کم
پس بگفتندی چه دانستی که او
این قدر اندیشه دارد ای عمو
او بگفتی خانهٔ دل خلوتست
خالی از کدیه مثال جنتست
اندرو جز عشق یزدان کار نیست
جز خیال وصل او دیار نیست
خانه را من روفتم از نیک و بد
خانه‌ام پرّست از عشق احد
هرچه بینم اندرو غیر خدا
آن من نبود بود عکس گدا
گر در آبی نخل یا عرجون نمود
جز ز عکس نخلهٔ بیرون نبود
در تگ آب ار ببینی صورتی
عکس بیرون باشد آن نقش ای فتی
لیک تا آب از قذی خالی شدن
تنقیه شرطست در جوی بدن
تا نماند تیرگی و خس درو
تا امین گردد نماید عکس رو
جز گلابه در تنت کو ای مقل
آب صافی کن ز گل ای خصم دل
تو بر آنی هر دمی کز خواب و خور
خاک ریزی اندرین جو بیشتر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن سخنی از فردی است که به فقیر می‌گوید که نیازی به گفتن حاجت نیست، زیرا او می‌داند که در دل او چه می‌گذرد. فقیر اشاره می‌کند که دل او مانند خانه‌ای خالی است که تنها عشق به خدا در آن وجود دارد. او بر این باور است که هر چیزی که غیر از خدا در دلش باشد، واقعی نیست و تنها سایه‌ای از آن چیز است. او می‌گوید که باید دل را از افکار ناپاک پاکسازی کرد تا فقط عشق به خدا در آن بماند. در انتها، به پاکسازی روح و دل اشاره می‌کند که برای رسیدن به حقیقت الهی ضروری است.
هوش مصنوعی: اگر حاجت خود را به آن فقیر نگفتی، او خود حاجت تو را می‌داد و از نیّت تو آگاهی پیدا می‌کرد.
هوش مصنوعی: هر آنچه که در دل و نیت خود داشته‌ای، به خاطر او و در برابرش تقدیم کردی، نه بیشتر و نه کمتر.
هوش مصنوعی: پس گفتند: چه چیزی می‌دانید که او تا این اندازه در فکر و اندیشه است، ای عمو؟
هوش مصنوعی: او می‌گوید که خانهٔ دل، جایی خلوت و خالی است که به مانند بهشتی زیبا و دل‌انگیز می‌باشد.
هوش مصنوعی: تنها چیزی که برای او اهمیت دارد، عشق به خداوند است و غیر از آرزوی نزدیکی به او، هیچ چیز دیگری در زندگی‌اش مطرح نیست.
هوش مصنوعی: من خانه‌ام را با خوبی‌ها و بدی‌ها ترک کردم و اکنون دل‌تنگ عشق خدا شده‌ام.
هوش مصنوعی: هر چیزی را که در آن غیر از خدا مشاهده کنم، در واقع متعلق به من نیست؛ بلکه فقط تصویری از یک درویش است.
هوش مصنوعی: اگر در آب تصویر نخل یا درخت خرما مشاهده شود، چیزی جز تصویر آن نخل در بیرون نخواهید دید.
هوش مصنوعی: اگر در آب نگاه کنی و صورتی ببینی، بدان که آن تصویر تنها انعکاسی از بیرون است.
هوش مصنوعی: اما تا وقتی که آب از ظرف خارج نشود، پاکسازی بدن در جریان است.
هوش مصنوعی: تا زمانی که تیرگی و زشتی از بین برود، چهره واقعی و زیبایی ظاهر خواهد شد.
هوش مصنوعی: تنها گلابی که در وجود توست، ای مقل، آب را از گل جدا کن و دل دشمن را پاک و صاف کن.
هوش مصنوعی: هر روز که از خواب و خوراک فراغت پیدا می‌کنی، باید تلاش کنی و در این زمین زندگی خود بیشتر کار کنی و چیزهای جدیدی بیاموزی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.