معنی اوّل ترا قرآن کتاب

معنی آخر ترا ایمان خطاب

ای تو کرده جان مشتاقان کباب

ای تو کرده ملک جسمانی خراب

خواست شیخ از مردم آن خانه آب

پیشش آمد دختری چون آفتاب

سینهٔ او را برای فتح باب

طشت آورد آفتاب و کوثر آب

در رسید از حضرت عزت خطاب

شد همی هر ذرهٔ صد آفتاب

این خطاب آن که حق کردی خطاب

بر زفان روشن ترش از آفتاب

چون بهشت و آسمان و آفتاب

چون عناصر باد و آتش خاک و آب

گوش شو از پای تا سر بی حجاب

تا نهم با تو اساس این کتاب

چون روا باشد همه دیدن بخواب

گر کسی در کشف بیند سر متاب

آن یکی مردار خواری چون عقاب

وآن دگر فریاد خواهی چون غراب

سالها باید که تا یک قطره آب

در دل دریا شود در خوشاب

تاکه باشد یاد غیری در حساب

ذکر مولی باشد از تو در حجاب

جبرئیل آمد که ای موسی متاب

پس مرنجان برخ را از هیچ باب

گفت دارم سوی گورستان شتاب

زانکه آنجا ظالمیست اندر عذاب

این بسی زان سخت تر در کل یاب

کز دعائی خلق را دادی بآب

که بجانها میکند چندین عتاب

گاه جانها میکند خون بی حساب

حق تعالی کرد سوی او خطاب

گفت اگر جان دادنت آمد عذاب

سرنگون آویخته در تف و تاب

تشنه میمردند لب بر روی آب

دید بوموسی مگر یک شب بخواب

بر سر خود عرش همچون آفتاب

هست اساس و اصل من برروی آب

من برآبی مضطرب همچون حباب