اولیای ورا امین گردد

درخور مدح و آفرین گردد

هر دمش نقش کفر دین گردد

هر نفس آسمان زمین گردد

چو علمت از عبادت بین گردد

دلت آیینه کونین گردد

از صدق دل مرده جهان بین گردد

مر صادق را کار به آیین گردد

صدق اریابی به هر بهاییش بخر

کان سرّ است که کفر از او دین گردد

دلی که با غم عشق تو همنشین گردد

نه ممکن است که با خوشدلی قرین گردد

به تلخ عیشی تن در دهد هر آندل کو

به عشوه لب شیرین تو رهین گردد

چو سایه هر که به دنبال تو رود ناچار

[...]

هر که‌را عشق حق قرین گردد

عاقبت پیش حق گزین گردد

هرکه با شیخ همنشین گردد

پاک از خشم و کبر و کین گردد

چون جماد از فنا چنین گردد

شود او نور و راه‌بین گردد

حالت جمله چون چنین گردد

عشقشان دائماً قرین گردد

عقل با درد چون قرین گردد

بعد از آن رأی او متین گردد

چو نقش چشم توام در دل حزین گردد

مرا نفس به دل خسته تیغ کین گردد

ترا به دیده کشم، لیک غیرتم بکشد

که با تو مردمک دیده همنشین گردد

شده ست خاک به کویت هزار عاشق بیش

[...]

نمی خواهم که با من هیچ یاری همنشین گردد

که می ترسم دلش ز اندوه من اندوهگین گردد

چو اندوه دل محزون من تسکین نمی یابد

چه حاصل زانکه چون من دیگری را دل حزین گردد

سواد دیده را مردم تو بودی کی بود یارب

[...]

تبسمش به لب از شرم خشم و کین گردد

کرشمه اش گره از ناز بر جبین گردد

کند به دیده شکرریز اشک تلخم را

به خنده‌ای که ازو زهر انگبین گردد

ازو به قیمت آسایش ابد بخرم

[...]

گر چنین خون دل ازان طره مشکین گردد

شانه را دست در آن زلف نگارین گردد

مانع شوخی آن چشم نشد پرده خواب

برق در ابر محال است بتمکین گردد

می بری دلبری ای شوخ زحد، می ترسم

[...]

گر چنین خون دل ازان طره مشکین گردد

شانه را دست در آن زلف نگارین گردد

کار عشاق کند صورتی آخر پیدا

تیشه کوهکن آیینه شیرین گردد

حسن بی شرم کند اهل هوس را گستاخ

[...]

سردار پی زاهد خودبین گردد

واندر طلب ملت و آئین گردد

عذرش بگذارید و ملامت نکنید

کز جبر بود که مرد بیدین گردد

نیاید جذبه تا ره طی نگردد

رهی هم طی بدون وی نگردد