کای نجم یمانی این چه سیر است‌؟

من کی و تو کی؟ بگو که خیر است‌؟

زن گیر که خود به خون دلیر است

زن باشد زن اگرچه شیر است

گفتی که ز خانه ناگزیر است

این نرد نه نرد خانه گیر است

ناخوردنت ار چه دلپذیر است

زین یک دو نواله ناگزیر است

خاصه کاین راه راه نخچیر است

آسمان با کمان و با تیر است

در تعجب که این چه نخجیر است

و ایدر آوردنم چه تدبیر است‌!

همه گفتند کاین چه تدبیر است

تیر بی‌زخم و زخم بی‌تیر است

چه رخساره که از بدر منیر است

لبش شکر فروش جوی شیر است

سر هر موی زلفش از درازی

جهان سرنگون را دستگیر است

قمر ماند از خط او پای در قیر

[...]

چراغ آنجا که خورشید منیر است

میان بود و نابودی اسیر است

ز تاب روی تو عالم منیر است

کز آن یک لمعه در سیر مسیر است

درون دل چو خورشید منیر است

مرا در پایداری دستگیر است

دل عشاق در ذاتت اسیر است

رخش مهر است یا بدر منیر است

فزون از عقل و بیرون از ضمیر است

که جانانست و جانت دستگیر است

سخن بسیار از شیخ کبیر است

محمد در میانه بی نظیر است

حقیقت شیخ دین شیخ کبیر است

که در معنی و صورت بی نظیر است

بگو ای شیخ اکنون چون کبیر است

در اینجا کردهام من بینظیر است

مرا گنج معانی در ضمیر است

ز اسرارم خوارج در زحیر است

مرا گنج معانی بس کبیر است

امیرالمؤمنینم دستگیر است

مرا گنج معانی آن امیر است

که او جبّار اکبر را وزیر است

مر او را در شبانروزی چه سیراست

بسیصد شصت و پنج از دهر دیر است