یلان را به ژوپین و خنجر زنید

دلیرانشان سر به سر بفگنید

سر نیزه‌ها را به رزم افگنید

زمانی بکوشید و مردی کنید

درم را به نام سکندر زنید

بکوشید و پیمان ما مشکنید

شما دست یکسر به یزدان زنید

بکوشید و پیمان او مشکنید

همه رای با مرد دانا زنید

دل کودک بی‌پدر مشکنید

غله هرچ دارید پیدا کنید

ز دینار پیروز گنج آگنید

که ناگاه خود را بدیشان زنید

دل و دیده دشمنان برکنید

هرچه خواهید با تنم بکنید

گو بگیرید و گردنم بزنید

گفت بر گوی تا شما چکنید

که به دل دور از انُده و حزنید

ای کسانیکه اهل غزنینید

بر سرِ خاک چون که بنشنید

شه زاده رفت شور به عالم درافگنید

وین طاس سرنگون فلک خرد بشکنید

خاتون هفت کشور و زهر ای هشت خلد

جان داد و دم شمرد شما دم چه می زنید؟

آخر نه این عزیزه جگر گوشه شه است؟

[...]

شه زاده رفت شور به عالم درافگنید

وین طاس سرنگون فلک خرد بشکنید

خاتون هفت کشور و زهر ای هشت خلد

جان داد و دم شمرد شما دم چه می زنید؟

آخر نه این عزیزه جگر گوشه شه است؟

[...]

روی فریاد نیست دم مزنید

رفته رفته بود جزع مکنید

نتوانید هیچ درمان کرد

گر جهان سوز و آسمان شکنید

غلطم من چراغ دلتان مرد

[...]

گرد بر گرد مدینه جر زنید

در درون جر یکی خندق کنید

گر باو دیگر عداوت می‌کنید

خویشتن را زود گردن می‌زنید

برعم من تیر بارانی کنید

گر شما خود دوستداران منید

هین ز لای نفی سرها بر زنید

این خیال و وهم یکسو افکنید

آب و سرکه چیست نان قسمت کنید

بخل بگذارید اگر آل منید

چون بباید مر ورا پنبه کنید

هفته‌ای بر باغ و راغ من زنید

گفتشان بس بد درون و دشمنید

تا نگویم رازهاتان تن زنید