چو بیشک در میان جان نهانی

همی دانی همه راز نهانی

جمال ماست آدم در نهانی

نمیدانند این خلق نهانی

تو بنمائی بکل راز نهانی

حقیقت چون توئی عشق نهانی

از آن فریاد می دارد نهانی

که بشنفتست اسرار نهانی

جمال ماست اندر جان نهانی

که بنمایم همه راز نهانی

حقیقت یار دیدست اونهانی

از او میگوید این راز نهانی

گمان برد او در اینجاگه نهانی

درونِ جان و دل گفت از نهانی

تنش جان کرد و جان در تن نهانی

بگفت آنگاه او راز نهانی

بدان کاینجاست حق گویا نهانی

چنین پی برتو این سرّ نهانی

چو جسم وجان شود اینجا نهانی

ز من بشنو دگر راز نهانی

حقیقت جان ز تن باشد نهانی

به تن می‌گوید او راز نهانی

شنیدستم که با یاری نهانی

تو داری روز و شب کار نهانی

یکی از محرمان بزم عیشت

بگوشم گفته اسراری نهانی

شنیدستم که هر ماهی دو روز است

[...]