دشمنش دل نهاد بر کم دل

بی‌بها رایگان خورد غم دل

کرا در شهر برگویم غم دل

که آید در دو عالم محرم دل

دلی دارم همیشه همدم غم

غمی دارم همیشه همدم دل

دل عالم نمی‌دانم یقین دان

[...]

دلبر که بدو بود مرا مرهم دل

بگرفت کم من و نگیرد کم دل

با صبر توان نشست در ماتم دل

کو صبر که دست گیرد اندر غم دل

از ایشان جوی اینجا مرهم دل

که ایشانند اینجا محرم دل

غمگسارا توشدی باکه گسارم غم دل

راز دارا پس از اینم که بود محرم دل

ای بسا دم که برآورد دلم با تو به مهر

تو فرو رفتی و هم با تو فرو شد دم دل

تا برفتی ز بر من دلم از دست برفت

[...]

منِ بی دل چه کنم پیشِ که گویم غم دل

که ندارم بجز از آه سحر همدم دل

ای زخم غم تو مرهم دل

عشق تو انیس و محرم دل

زلف تو کمند گردن جان

لعل تو نگین خاتم دل

ابروی تو بود شحنه ی جان

[...]

ظاهر نکنم پیش رقیبان الم دل

با مردم بی غم نتوان گفت غم دل

جا کن به دل و دیده، که غیر از تو نشاید

سلطان سراپرده چشم و حرم دل

ای صبر، کجایی؟ که ز حد میگذرد باز

[...]

ز ابر دیده فیض عالم دل

ز داغ لاله رویان مرهم دل

جوانی صرف کرده در غم دل

شمرده زخم دل را مرهم دل

در عشق تو ای غم ز غمت مرهم دل

ما را نه غم جان بود و نی غم دل

ماتمکده‌ایست کوی عشقت کانجا

دل ماتم جان دارد و جان ماتم دل

صد شکر که عاقبت سر آمد غم دل

کرد آنکه دلم ریش شد او مرهم دل

شد دوزخ من بهشت اندوه و نشاط

بگرفت سپاه خرمی عالم دل

آمد سحری بدل سرافیل سروش

[...]

اندوه چو بیش شد گرفتم کم دل

دل ماتم من گرفت و من ماتم دل

امروز کجاست ور بود همدم دل؟

گفتن نتوان به غمگساران غم دل

مرا جان بر لب آمد از غم دل

نشینم تا به کی در ماتم دل؟

نه در دنیا نه مافیهاش، فایز!

نبینم عالمی جز عالم دل

شکرلله که شدی باخبر از عالم دل

اندکی با تو توان گفت کنون از غم دل

زخم دل خوردی و از درد دل آگاه شدی

میتوان از لب تو جست کنون مرهم دل

دل ز کف دادی و بیدل شدی و بگرفته است

[...]

مرا شوریست بر سر از غم دل

نمی‌دانم کنون بیش و کم دل

ترشح می‌کند از دیده من

دمادم اشک خونین از یم دل

یکی امروز با ما سیر دل کن

[...]