رسیدند زی شهر چندان فراز

سپه خیمه زد در نشیب و فراز

بدین نامه من دست بردم فراز

به نام شهنشاه گردن‌فراز

بیامد بدو گفت کای سرفراز

ز قیصر بدین گونه سر کم فراز

چو هنگامهٔ رفتن آمد فراز

ز می لعل شد رستم سرفراز

چو آمد به نزدیک دریا فراز

فرود آمد آن مرغ گردنفراز

فرستاده آمد به درگه فراز

بگفتند با فور گردن فراز

رسیدند پس یک به دیگر فراز

فرود آمدند آن دو گردن‌فراز

چو نزدیک چوبینه آیی فراز

چنین گوی کان دختر سرفراز

بدانست شیروی کان سرفراز

بدانگه به زندان چرا شد فراز

بایران نمانیم یک سرفراز

برآریم گرد از نشیب و فراز

مبادا که کین آورد سرفراز

که بس زود بیند نشیب و فراز

رسیدند زی آبگیری فراز

زده کله زرّ بفت از فراز

دژم گشت مهراج کآمد فراز

چنین گفت کآی گرد گردن‌فراز

بدو گفت مهراج کآی سرفراز

بمان تا سپه یکسر آرام فراز

چنین گفت مهراج کای سرفراز

هنوز این سپه چیست کآمد فراز

همان شب گراهون گردن فراز

ز تاراج با خیلی آمد فراز

بینداخت سوی گو سرفراز

زمان جوان بد رسیده فراز

دگر روز مهراج گردنفراز

بسی کشتی آورد هر سو فراز

ز خاک سیه تا به مردم فراز

رسد پایه پایه همی تا فراز

رسیدند نزد جزیری فراز

همه خار و خاره نشیب و فراز