بگفت این و از جای برکرد رخش

به زخمی سواری همی کرد پخش

به بالین رستم تگ آورد رخش

همی کند خاک و همی کرد پخش

چو زور تن اژدها دید رخش

کزان سان برآویخت با تاجبخش

چو آمد به شهر اندرون تاجبخش

خروشی برآورد چون رعد رخش

برافروخت چون گل رخ تاج‌بخش

بخندید وز جای برکند رخش

که آمد پیاده‌ گو تاج‌بخش

به نخچیرگه زو رمیدست رخش

چو این گفته شد مژده دادش به رخش

برو شادمان شد دل تاج‌بخش

به در شد به خشم اندرآمد به رخش

منم گفت شیراوژن و تاج‌بخش

برآشفت گردافگن تاج‌بخش

به دنبال هومان برانگیخت رخش

چو آید به ایران پی فرخش

ز چرخ آنچه پرسد دهد پاسخش

به خوشی بناز و به خوبی ببخش

مکن روز را بر دل خویش رخش

سر سرکشان رستم تاج بخش

بفرمود تا برنشیند برخش

همیدون نداد ایچ کس پاسخش

بشد خیره و زرد گشت آن رخش

همی خواندندش خداوند رخش

جهانگیر و شیراوژن و تاج‌بخش

بخواه آنچ خواهی و دیگر ببخش

مکن بر دل ما چنین روز دخش

ازین سو خروشی برآورد رخش

وزان روی اسپ یل تاج‌بخش

همانگه خروشی برآورد رخش

بخندید شادان دل تاج‌بخش

هرآنچ آن پسندت نیاید ببخش

تو نامی‌تری از خداوند رخش

بنوش و بباز و بناز و ببخش

مکن روز بر تاج و بر تخت دخش

چو بشنید بهرام رنگ رخش

دگر شد که تا چون دهد پاسخش