نه اینجا فرامرز و نه رستم است

همه شادمانی کنون ماتم است

مدار ملک عالم بر تو ختم است

ولی بر مرد نادان رحم حتم است

یاری اگرت تیغ زند راحت ماست

هم خلوت ما و خالی از خلوت ماست

در حضرت او حضور ما ممکن نیست

کآن جا که بود حضور او غیبت ماست

فقیه کودن مسکین نه مرد صحبت ماست

بیار باده که این یک دو روزه نوبت ماست

مقیم کوی مغانیم و رند و عاشق و مست

کنون که روز وصالست، صبح دولت ماست

کسی که عقل ندارد کجا کند معلوم

[...]

حق مطلق به حق حقیقت ماست

صفت و ذات عشق و زینت ماست

بر سر کوی دوست جانبازی

در ره اهل دل طریقت ماست

صورت ما مثال اوست از آن

[...]

ورا رخش خوانند و او رستم است

کزو شهر توران پر از ماتم است

محنت تو کلید راحت ماست

ذلت تو مزید دولت ماست

به جور، ترک محبت خلاف عادت ماست

وفا مصاحب دیرینهٔ محبت ماست

تو و خلاف مروت خدا نگه دارد

به ما جفای تو از بخت بی مروت ماست

بسا گدا به شهان نرد عشق باخته‌اند

[...]

بی پرده تر از حدیث ما عصمت ماست

در عیب و هنر حضور ما غیبت ماست

ما را به زبان نمی توان کرد خموش

غمازی گنج عادت همت ماست

عشق در گنجینه آید خاتم است

چون به میدان پا گذارد رستم است

نه هر کس بود زابلی رستم است

نه هر کس که طائی بود حاتم است

به درویشان دعای شاه حتم است

که بر وی وصف شاهی جمله ختم است 

بروج آنسان که‌ بهر شمس‌ حتم‌ است‌

امامت‌ بر ده و دو نور ختم‌ است