عشق را بیخودی صفت باشد

عشق را خون دل صلت باشد

علم علما زشرع و سنّت باشد

حکم حکما بیان و حجّت باشد

لیکن سخنان اولیای ملکوت

از کشف و عیان و نور حضرت باشد

سایه‌اش نور مرحمت باشد

چار دیوار و شش جهت باشد

علم فقها ز شرع و سنت باشد

حکم حکما بیان حجت باشد

لیکن سخنان اولیای ملکوت

از کشف و عیان نور حضرت باشد

من و مسجد همه دانند که تهمت باشد

کار هر طایفه باید که به نسبت باشد

من گدایم، به عبادت نخرم باغ بهشت

در عطائی که بها رفت چه منت باشد

زهد کی کردم و چون رفت، بر این نیست گواه

[...]

بی توام ذوق کی از بستر راحت باشد

شام چون شمع مرا صبح قیامت باشد

دل که بی شور جنون است درو ذوقی نیست

در کبابی که نمک نیست چه لذت باشد

دل اگر همره یار است، خدا یارش باد

[...]

شمع با مضطرب از دست حمایت باشد

مرگ بهتر ز حیاتی که به منت باشد

ثمر از بید و گل از شوره زمین می چیند

از تماشا نظر آن را که به عبرت باشد

خاک را چاشنی شهد مصفا دادن

[...]

او به دنیا در آخرت باشد

در میان کی مباعدت باشد؟

ره توحید، معرفت باشد

جاده تنگ معدلت باشد

ناشی از علم و معرفت باشد

لذت آن، مشاهدت باشد

عشق بازان سخن حق همه جا می‌گویند

از که ترسند سردار سلامت باشد

سرمایهٔ مردی و فتوت باشد

جود و کرم و سخا و همت باشد

دارای صفات مردمی در این عهد

شمس الأمرا مشیر خلوت باشد

کتبش یکسره قانون موقت باشد

لوح سوراخش دروازه دولت باشد

تلخ اگر فرع محبت باشد

سر بسر شهد و حلاوت باشد