سواران جنگی فراوان ببرد

تو گفتی همی باره آتش سپرد

ز پیش پدر گوی بربود و برد

چو شد دور مر کودکان را سپرد

ز گنج جهاندار ایران ببرد

یکایک به نعمان منذر سپرد

به بازار شد مشک و آلت ببرد

گروگان به پرمایه مردی سپرد

چو نان خورده شد جام پر می‌ببرد

نخستنی به بهرام خسرو سپرد

که بهرام ز ایدر سپاهی ببرد

که ما را به غم دل بباید سپرد

گزیت و خراج آنچ بد نام برد

بسه روزنامه به موبد سپرد

زمانه چو او را ز شاهی ببرد

همه تاج دیگر کسی را سپرد

همه زر و گوهر فزونی که برد

سراسر به گنجور آتش سپرد

شتر دو هزار آنک از پیش برد

ابا باژ و هدیه مر او را سپرد

بفرمود تا نزد شاپور برد

پرستنده و خلعت او را سپرد

فرستاده از پیش خاقان ببرد

به گنجور بهرام جنگی سپرد

رسن سوی گنج شهنشاه برد

ابا مهر گنجور او را سپرد

دگر گفت یزدان روانت ببرد

تنت را بدین سوگواران سپرد

ازان خوشهٔ چند ببردی و برد

بایوان و خوالیگرش را سپرد

بپوشید رستم سلیح نبرد

به آوردگه رفت با داروبرد

برانگیخت کاموس اسپ نبرد

هم آورد را دید با دارو برد

تهمتن بپیش اندرون حمله برد

عنان را برخش تگاور سپرد

نوشته بدستار چیزی که برد

چنان هم که بستد ببیژن سپرد

پشنگ آمد و خواست از من نبرد

زره‌دار بی لشکر و دار و برد