کجا مرد را روشنایی دهد

ز رنج زمانه رهایی دهد

که با شیر جنگ آشنایی دهد

ز نر پر کرگس گوایی دهد

به دریا مرا رهنمایی دهد

یکی پیشرو آشنایی دهد

میی کاو ز محنت رهایی دهد

به آزردگان مومیایی دهد

که با جان به مهر آشنایی دهد

بر آزرم خسرو گوایی دهد

رهی کان ز محنت رهایی دهد

به تاریک شب روشنایی دهد

چو در نافه مشک آشنایی دهد

بر او بوی خوش بر گوایی دهد

تو را با حق آن آشنایی دهد

که از دستِ خویشت رهایی دهد

می کوبه عشق آشنایی دهد

ز تشویش خویشم رهایی دهد

ز خورشید مه را جدائی دهد

شب و روزشان روشنائی دهد

هم ادبم راه به جایی دهد

در طلبم قوت پایی دهد

ترا با حق آن آشنائی دهد

که از دست خویشت رهائی دهد

حسن چندی سر به دل شوخی و خودرایی دهد

شه چو گیرد مملکت اول به یغمایی دهد

دیده عاشق نیابد ذوق از دیدار دوست

گر نه اول ترک دیدن های هرجایی دهد

لذت دشنامش از من پرس کاب تلخ و شور

[...]

میی کان به حق آشنایی دهد

ز بیگانگیها رهایی دهد

کسی کو که راحت گرایی دهد؟

مگر کشتی می رهایی دهد

مرا زین سه محنت رهایی دهد

وزین بستگی، دلگشایی دهد