کنون با پرستنده و دایگان

از ایران بزرگان پرمایگان

ز دهقان و تازی و پرمایگان

توانگر گزیده گران سایگان

مجویید آزار همسایگان

هم آن بزرگان و پرمایگان

نه این باشد آیین پرمایگان

همی تن بکشتن دهی رایگان

بخفتند ترکان و پر مایگان

جهان شد جهانجویی را رایگان

شب تیره از دست پرمایگان

بشد نامداری چنین رایگان

چه خواهید می زین فرومایگان

کجا خسته گردید می رایگان

دریغا کی بر دست بی مایگان

بناگاه کشته شدی رایگان

بخندید، گفتا ز پرمایگان

شنیدی که دیدن بود رایگان

چو سستی نمودند پر مایگان

بجست او ز شمشیر ما رایگان

سخنگوی گفت: ای گرانمایگان

دلیران چین و گرانسایگان

سالار بک که بخشش کف جواد تو

کمتر فزونتر آمد از گنج شایگان

تشریف یافتی و جمال از صفی دین

و اشراف بر سر رمه های خدایگان

بادت خجسته این عملی را که یافتی

[...]

به شرطی که مشتی فرومایگان

ندزدند کالای همسایگان

ترنم‌سرا‌ی تهی‌مایگان

پیام‌آور دیگ همسایگان

چه بود ای معطی بی‌سرمایگان

گر نگه داری حق همسایگان

چون فرود آیی ببینی رایگان

یک جهان پر گل‌رخان و دایگان

تو نمی‌دانی که دایهٔ دایِگان

کم دهد بی‌گریه شیر او رایگان

بیاموز مردی ز همسایگان

که آخر نیم قحبهٔ رایگان

ور ندهد زان خودم رایگان

رنجه نگردم چو تهی مایگان

چو این بود رسم گران‌مایگان

که دادند گنجی بهر شایگان