از این پرده برتر سخن‌گاه نیست

ز هستی مر اندیشه را راه نیست

نفس را مگر بر لبش راه نیست

چنو در جهان نیز یک ماه نیست

ازین راز جان تو آگاه نیست

بدین پرده اندر ترا راه نیست

چنان دان کزین گردش آگاه نیست

که چون و چرا سوی او راه نیست

جز از تخت زرین که او شاه نیست

تن پهلوان از در گاه نیست

پذیره شدن زین نشان راه نیست

سنان و سپر هدیهٔ شاه نیست

جز از رای و فرمان او راه نیست

خور و ماه از این دانش آگاه نیست

به دل گفت گیو این به جز شاه نیست

چنین چهره جز در خور گاه نیست

به پیرامن دژ یکی راه نیست

ز آتش کسی را دل ای شاه نیست

بدو گفت ما را جز این راه نیست

به گیتی به از راه کوتاه نیست

بدین هرچ گفتی مرا راه نیست

خور و ماه زین دانش آگاه نیست

که آن شیردل مرد جز شاه نیست

همان چهر او جز در گاه نیست

به بالای تو بر زمین شاه نیست

به دیدار تو بر فلک ماه نیست

زن و شوی گفت این به جز شاه نیست

چنین چهره جز درخور گاه نیست

به شنگل چنین گوی کاین راه نیست

بدین جنگ دستوری شاه نیست

از اندیشهٔ دل کس آگاه نیست

به تنگی دل اندر مرا راه نیست

گماند کزو بگذری راه نیست

و گر در زمانه جز او شاه نیست

که با فر او تخت را شاه نیست

بدیدار او در فلک ماه نیست

به گیتی بهی بهتر از گاه نیست

بدی بتر از عمر کوتاه نیست

ز راز سپهری کس آگاه نیست

ندانند کاین رنج کوتاه نیست